در ۳۰ سال گذشته، بیش از ۵۰ ویروس جدید از جانوران به انسان منتقل شده است: ابولا، آنفولانزای خوکی، آنفولانزای پرندگان، زیکا و تب دِنگی چندتایی از جمله این ویروس‌ها هستند. گمان بر این است که نشانگان تنفسی حاد یا سارس (که برای اولین بار در سال ۲۰۰۲ شناخته شد) از خفاش‌ها و از طریق جانوری به نام زَبّاد Civet به انسان منتقل شده است.
لری بریلیانت Larry Brilliant، متخصص اپیدمیولوژی یا همه‌گیرشناسی که از اعضای تیم شکار ویروس آبله در اواخر دههٔ ۱۹۷۰ بود، می‌گوید: «شکارچیان ویروس، اپیدمیولوژیست‌ها یا همه‌گیر‌شناسان، کارآگاهان تهدید‌ها و خطرات هستند.
ما در جستجوی بیماری‌های زُئونوز Zoonosis هستیم، بیماری‌هایی در جانوران که دیر زمانی است به انسان انتقال پیدا می‌کنند. موضوع فقط آن یکی دو بیماری که هر سال جهش پیدا می‌کند و به انسان منتقل می‌شود نیست، موضوع هزاران بیماری دیگری است که هنوز جهش پیدا نکرده است».
برای مثال، در مناطق روستایی کامبوج، روستاییان سایبان‌ها و طاقی‌هایی در اطراف خانه‌های خود می‌سازند که خفاش‌ها می‌توانند بر آنها لانه بسازند. سپس مدفوع غنی از مواد غذایی خفاش‌ها یا گوانو را به عنوان کود زراعی به فروش می‌رسانند.
این کار خطرات زیادی دارد و باعث می‌شود که ویروس‌های موجود در مدفوع خفاش ها به راحتی منتقل شوند.
کار کردن با این جوامع محلی، آموزش دادن به آنها در مورد چگونگی انتقال بیماری‌ها و راه‌های در امان ماندن، آموزش هایی است که پیش تر شکارچیان ویروس، موجب از مجهول خارج شدن آن شده اند. آنها گزارش فعالیت های خود را در قالب مقالات به مراکز اعزام کننده تقدیم می کنند. در آزمایشگاهها روی ویروس های خطرناک و بیماری زا مطالعه انجام می دهند و درصدد تهیه واکسن های ایمن ساز هستند.آنها تلاش می کنند تا با کشف تهدیدات جدید که برخی ناشی از جهش های خطرناک در ویروس ها هستند، از سلامتی همنوعان خود محافظت کنند.
