به گزارش آفتاب سلامت مرکزی موسوم به “موزه بین‌المللی جاسوسی” مدعی شد، آنتونیو جوزف (تونی) مندز Tony Mendez جاسوس سازمان سیا به دنبال پیشرفت بیماری پارکینسون، از پزشکان بیمارستان واشینگتن درخواست کرد تا به زندگی دردآلود او پایان بخشند و کادر پزشکی بیمارستان یاد شده ۱۹ ژانویه ۲۰۱۹ با این تقاضا موافقت کرده و با تزریق مواد مرگ آور موجبات مرگ خودخواسته او را در سن ۷۸ سالگی فراهم آورده اند.
سال ۲۰۱۲ بر اساس خاطرات تونی مندز فیلمی تحت عنوان آرگو ساخته شد که در آن مردم ایران ملتی خشن و مهاجم نشان داده می شدند. بسیاری از منتقدان امریکایی همچون Henry Barnes از گاردین و Richard Corliss از روزنامه تایم آن را سیاست زده و محصول سفارش پنتاگون عنوان کرده بودند. میشل اوباما همسر رئیس جمهور وقت، در اقدامی بی سابقه جوایز اسکار فیلم ساخته شده را در کاخ سفید به عوامل آن اهدا کرد.
تونی مندز، مامور سابق سازمان مرکزی اطلاعات آمریکا در سال‌های آخر عمرش به بیماری پارکینسون مبتلا بود و بنا به مطالب انتشار یافته از رسانه های امریکا با “خودکشی کمکی” زمان مرگ خود را مشخص ساخته است.
این نوع خودکشی رسمی، در چند ایالت آمریکا شامل اورگن، واشینگتن، مونتانا ، کالیفرنیا، ورمانت و کلرادو به روش غیرمستقیم قانونی اعلام شده است. در روش غیرمستقیم، پزشک با تجویز دارویی، فقط مقدمات مرگ بیمار را فراهم می‌کند و بیمار با آگاهی کامل به استقبال مرگ اختیاری می‌رود.
مندز در چند سال اخیر در یک مرکز ویژه این نوع بیماران در نزدیکی واشنگتن، زندگی می‌کرد.
در ژانویه سال ١٩٨١، تونی مندز، مخفیانه به ایران آمد و با شش دیپلمات امریکایی که در سفارت کانادا پنهان شده بودند، ملاقات کرد و پس از رایزنی با مسئولین سفارت کانادا و روسای خود در سیا، نهایتا همگی از طریق فرودگاه مهرآباد با پروازی به مقصد زوریخ ، تهران را ترک کردند.
البته برای ایجاد جذابیت های هالیوودی در فیلم سینمایی آرگو ، صحنه های تخیلی زیادی به فیلم اضافه شد که برخی از نجات یافتگان ماجرا از تحریف و اغراق بیش از اندازه، انتقاد کرده بودند.
تونی مندز پس از بازگشت به آمریکا، با استقبال جیمی کارتر رئیس جمهوری وقت آمریکا روبرو شد و از وی “مدال شجاعت” دریافت داشت. تونی مندز پس از دیدن فیلم طی یادداشتی عنوان کرد:هالیوود و سازمان سیا در فیلم آرگو از وافعیت تاریخی ماجرا فاصله زیادی گرفته اند. گری سیک مشاور سابق سازمان امنیت ملی آمریکا نیز پس از دیدن آرگو گفت این هالیوود است نه تاریخ.
مرگ خودخواسته طبق تعریفی که بانیان آن ارائه کرده اند شرایطی است که در آن، بیمار بنا به درخواست خودش به صورت طبیعی و آرام بمیرد. مشمولین این نوع از مرگ ، بیشتر بیماران لاعلاج هستند یا کسانی که از یک بیماری شدید روانی (اختلال افسردگی اساسی و…) رنج می‌برند و با رضایت خود، از افرادی مثل پزشکان معالج یا پرستاران یا افراد خانوادهٔ خود بخواهند که به آن‌ها در مردن کمک کنند. اسامی دیگری که برخی برای آن به کار می برند «خوش‌میری»، «مرگ آسان»، «بِه‌مرگی»، «بِه‌مرگ»، «مرگ شیرین»، «مرگ باوقار»، «با وقار مردن»، «مرگ موقّرانه»، «مرگ خودخواسته» یا «مرگ بدون بی‌حرمتی» نیز گفته شده‌است.
توقّف روند درمان یک بیمار، قطع سِرُم و تغذیه وریدی، قطع اکسیژن، جلوگیری از دیالیز و جداکردن فرد از دستگاه‌های حمایتی ارگان‌های حیاتی، همچنین دادن داروهای مسکن با دوز بالا، که موجب کاهش هوشیاری و تسریع مرگ می‌شوند، از روش‌های مورد استفاده مرگ خودخواسته در امریکا و برخی کشورهای غربی به شمار می‌آیند.
