براساس نتایج یک پژوهش دانشگاهی خندیدن افراد از ۲۳ سالگی به بعد کاهش می‌یابد و ورود به محیط کار می‌تواند عامل آن باشد. این یافته‌ها ماحصل نظرسنجی وسیعی است که از اظهارنظر یک میلیون و ۴۰۰ هزار نفر از ۱۶۶ کشور مختلف به دست آمده است.
تحقیق جدیدی نشان می‌دهد که مردان و زنان از ۲۳ سالگی به بعد کم‌کم شوخ‌طبعی خود را از دست می‌دهند.
نتایج یک پژوهش تیمی، وابسته به هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه استنفورد کالیفرنیا، نشان داد فراوانی خندیدن یا لبخند زدن افراد در طول روز، از ۲۳ سالگی به بعد کم‌کم کاهش می‌یابد.
این یافته‌ها در کتابی با عنوان «شوخی، خیلی جدی» نوشته جنیفر آکر، استاد روان‌شناسی دانشکده تحصیلات تکمیلی کسب و کار استنفورد، و نائومی بگدوناس، استاد مدعو این دانشگاه منتشر شده است.
آکر و بگدوناس این یافته‌ها را با نظرسنجی از یک میلیون و ۴۰۰ هزار نفر از ۱۶۶ کشور مختلف در این کتاب آورده‌اند. آن‌ها در این نظرسنجی بررسی کرده‌اند که افراد چند بار در روز می‌خندند یا لبخند می‌زنند.
این دو پژوهشگر به این نتیجه رسیدند که آدم‌ها به طور متوسط از سن ۲۳ سالگی به تدریج کمتر می‌خندند و بدین ترتیب، ازعوامل مختلف، دلیل احتمالی آن را ورود افراد به محیط کار عنوان کردند.
به گزارش تایمز، این نویسندگان در کتاب‌شان نوشته‌اند: «آدم‌ها وقتی بزرگ می شوند، وارد محیط کار می‌شوند، و ناگهان تبدیل به «آدم‌هایی مهم و جدی» می‌شوند که خنده را می‌دهند و کت شلوار و کراوات به جای آن می‌گیرند.»
به ادعای آکر و بگدوناس، «ورشکستگی» شوخ‌طبعی در دنیای کسب و کار پدیده ای درخور آسیب شناسی است، چرا که اگر حفظ این ویژگی مثبت انسانی مهم تلقی شود، مراکز کار می‌توانند درراستای صیانت از نشاط کارکنان برنامه ریزی کرده و با جلوگیری از کاهش شوخ طبعی و خنده کارکنان، این عملکرد پیشرفت آفرین را به نقاط قوت شرکت‌ها و محیط‌های کاری مبدل سازند.
تخصص هر دوی این استادان آموزش نحوه استفاده از حس طنز به دانشجویان برای پیشرفت در محیط کار است.
این پژوهش نشان می‌دهد که کودکان ۴ ساله عادی تا ۳۰۰ بار در روز می‌خندند، حال آن که ۴۰ ساله‌های عادی در طول ۱۰ هفته، ۳۰۰ بار می‌خندند.
آن‌ها نوشته‌اند: «ما به عده‌ای از بلندپروازترین، باهوش‌ترین و قهوه‌نوش‌ترین مغزهای دنیا در عالم کسب و کار، می‌آموزیم که چگونه از شوخ‌طبعی و طنازی برای ایجاد تحول در زندگی و کسب و کار آینده خود بهره ببرند.»
«دانشجویان ما در رشته مدیریت اجرایی کسب و کار همان‌قدر برای درس قدرت شوخ‌طبعی ارزش قایلند که برای یادگیری درس‌های حسابداری مدیریتی و راهبردهای تجاری مالی اهتمام به خرج می دهند.
«حتی اگر شوخ طبعی درزمره علائق تان نباشد، باز با دیگران شوخ طبع باشید ، همین که ارزش شوخ‌طبعی در محیط کار را بدانید، می‌توانید از مزایای آن بهره‌مند شوید.»
