اعصاب و روانتفسیر سلامت

تربیت تاثیر چندانی در شکل ‌گیری شخصیت کودکان ندارد

رابرت پلومین  Robert Plomin یک دانشمند، متخصص و پژوهشگر مشهور در زمینه روان‌شناسی و ژنتیک رفتاری عنوان کرد با تربیت می‌توان رفتار کودک را تغییر داد، اما شخصیت او برآمده از ژنتیک اوست و تغییر نخواهد کرد.

این نظریه پرداز روانشناسی و ژنتیک رفتاری گفت: تاثیر نوع تربیت و آموزش بر شکل‌گیری شخصیت کودک، بسیار کم اهمیت‌تر از آن چیزی است که قبلا تصور می‌شد.

رابرت پلومین، دانشمند آمریکایی معتقد است والدین نباید چندان نگران نحوه شکل‌گیری شخصیت فرزندانشان باشند، زیرا این موضوع از محدوده کنترل آن‌ها خارج است.

این دانشمند جنجالی در گفت‌و‌گو با نشریه «نیو ساینتیست» ادعا کرد والدین تنها باید کودکانشان را «شاد نگاه دارند و از وجودشان لذت ببرند».

پروفسور پلومین معتقد است ترکیب ژنتیکی کودک است که شخصیت او را شکل و پرورش می‌دهد. او می‌گوید: «رفتار کودک را شاید بتوانید تغییر بدهید، اما شخصیت او را نه».

رابرت پلومین در تکمیل بحث خود عنوان کرد:«اگر در هنگام تولد از خواهرها و برادرهایتان جدایتان کنند و توسط اشخاص دیگری بزرگ شوید، باز هم با آن‌ها چنان مشابهت‌هایی دارید که گویی در یک خانواده رشد کرده‌اید».

رابرت پلومین می‌گوید: «من دو قلوهای همسانی را که جدای از یکدیگر بزرگ شده‌اند، مورد مطالعه قرار داده‌ام و از این‌که برخی چیزها مثل خندیدن و حرف زدنشان اینقدر به هم شبیه است، شگفت زده شده‌ام».

مطالعات پروفسور پلومین پیشتر نشان داده بود که پیشرفت تحصیلی کودکان در مدرسه، تا ۷۰ درصد به ترکیب ژنتیکی او بستگی دارد. این نظریه از آن جهت جنجالی است که متخصصان آموزش و پرورش معتقدند کودکان، با هر سابقه و زمینه‌ای، می‌توانند با کمک آموزش به بالاترین سطوح آکادمیک دست پیدا کنند.

پروفسور پلومین معتقد است مردم به اشتباه فکر می‌کنند نوع شخصیت یک کودک نتیجه تربیت آن‌ها است. او توضیح می‌دهد که مهارت‌های شناختی نظیر فراگیری خواندن و نحوه خواندن، یادگرفتن عملیات ریاضی و درک علوم «به شدت تحت تاثیر خصیصه‌های ارثی و ژنتیکی ما است».

پلومین می‌افزاید ترکیب ژنتیکی نقش مهم‌تری از نحوه آموزش در میزان هوش دانش‌آموزان دارد.

او در همین راستا می گوید:«همواره فرض بر این بود که محیط  پیرامون، تربیتی است که شخصیت کودکان را شکل می‌دهد. مثلا می‌گفتند وقتی والدین برای فرزندان خود بسیار کتاب می خوانند، احتمال کتابخوان شدن فرزندان بالا خواهد رفت. اما ممکن است دلیل علاقه برخی والدین به خواندن کتاب برای فرزندانشان، ناشی از میل ژنتیک این والدین به کتاب خواندن باشد».

این دانشمند علم ژنتیک، به پدر و مادرها توصیه می‌کند این واقعیت را بپذیرند که نمی‌توانند شخصیت کودکانشان را شکل دهند. او از آن‌ها خواسته است تا به جای تمرکز بر این تلاش، «نظاره گر» نحوه شکل‌گیری شخصیت فرزندانشان باشند.

پلومین در حال حاضر مطالعات گسترده ای در زمینه رشد دوقلوها شامل دوقلوهای متولد شده در یک بازه زمانی مشخص در کشور انگلستان را برعهده دارد. او هم اکنون از استادان و پژوهشگران دانشگاه کینگز است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا