با توجه به واقعیت غیرقابل انکار سیاست پایدار نگه داشتن بیماری برای کسب ثروت از آن، باید با خودباوری ملی، موفقیت های پزشکی و دارویی ایران را ارج نهاده و تداوم بخشید.
سوال بسیار مهمی پیش آمده است.
چرا کشورهای جهان هم چون گذشته گوش به فرمان FDA آمریکا نیستند؟
در این سال ها بی اعتمادی بین المللی در جامعه ی پزشکی و داروسازی نسبت به هشدارها یا توصیه های وزارت بهداشت آمریکا، رو به فزونی گذاشته است.
دیگر گوش شنوایی برای اعتراضات FDA آمریکا به فعالیتهای درمانی در کانادا، استرالیا، ژاپن، آلمان و بسیاری کشورهای پیشرفته وجود ندارد.
به طور مثال ژاپن معالجه ای موسوم به Stemirac را بی توجه به مخالفت های غذا و داروی آمریکا برای درمان آسیب های نخاعی بر روی بیماران ژاپنی آغاز کرده است.
در کانادا درمان هایی برای معالجه ی بیماری دیابت و در استرالیا و انگلیس معالجاتی برای غلبه بر سرطان و ایدز بر روی داوطلبین انجام می شود و وزرای بهداشت کشورهای مستقل حاضر نیستند، به ممانعت های مشکوک وزارت بهداشت آمریکا اعتنایی داشته باشند.
جامعه ی بین المللی به این نتیجه رسیده است برحذر داشتن های آمریکا نمی تواند دلایل بشردوستانه داشته باشد.
آمریکایی ها نگران آسیب جسمی به چند بیمار در کارآزمایی بالینی درمان های تازه نیستند.
آن ها نگران حذف یک باره ی بیماری ها و از دست دادن میلیاردها دلار، درآمدهای خود از راه فروش داروهای صادراتی کم تأثیر، در داروسازی های خود هستند.
سازمان ملل در سال ۲۰۱۹ هشدار داده است که آلودگی هوا، خاک، آب‌های زیرزمینی و دریاها موجب مرگ میلیون‌ها نفر در جهان خواهد شد اما آمریکایی ها معاهده های بین المللی حفاظت از محیط زیست را در مقابل دوربین پاره می کنند و می گویند حاضر نیستند به قیمت از دست دادن درآمدهایشان در نجات محیط زیست مشارکت داشته باشند.
جامعه ی جهانی چگونه می تواند دلسوزی آن ها را برای سلامتی چند بیمار در کارآزمایی بالینی باور کند؟
براساس گزارش یونیسف وابسته به سازمان ملل، در کشور جنگ زده ی یمن در هر ده دقیقه یک کودک به خاطر ابتلا به بیماری‌های قابل علاج، جان خود را در اثر فقدان امکانات درمانی از دست می دهد اما آمریکا به خاطر پول های دریافتی از عربستان نه تنها اعتنایی به این فاجعه ندارد بلکه به جنایتکارهای جنگی در این نبرد نابرابر اسلحه و امکانات می فروشد و توجهی به هشدارهای سازمان ملل و آمار هولناک تلفات کودکان و زنان یمنی ندارد.
آغاز پارادایم نوین برای درمان بیماری های قدیمی
اگر چه جامعه ی بین المللی نیز قدمی در توقف این فاجعه ها برنمی دارد ولی در ارتباط با منافع خود به این نتیجه رسیده است که اظهار نگرانی ها و توصیه های FDA نمی تواند ریشه در دلسوزی این سازمان برای سلامتی مردم جهان داشته باشد به همین خاطر، وزارت بهداشت کشورهای مستقل، پارادایم نوینی را برای درمان بیماری های قدیمی آغاز کرده اند.
پایدار نگه داشتن بیماری برای کسب ثروت
با توجه به واقعیت غیرقابل انکار سیاست پایدار نگه داشتن بیماری برای کسب ثروت از آن، باید با خودباوری ملی، موفقیت های پزشکی و دارویی ایران را ارج نهاده و تداوم بخشید. به فرازی از مطالب چندی پیش خبرگزاری دویچه وله آلمان در اعتراف به پیشرفت های داروسازی ایران توجه فرمایید:
«… نانوکورکومین اولین نانوداروی گیاهی ایران است که ماده مؤثر آن از زردچوبه گرفته شده، برای کاهش رشد و تکثیر رشد سلول‌های سرطانی تولید می‌شود. تحقیقات بین‌المللی، تاثیر کورکومین را در درمان سرطان نشان داده‌اند اما هنوز محصولی در سطح بین‌المللی عرضه نشده است.
اما پژوهشگران ایرانی در شرکت دانش بنیان اکسیر نانو سینا فرمول این دارو را به همراه سینا دوکسوزوم که نانودارویی جهت درمان سرطان سینه پیشرفته است، به بازار عرضه کرده‌اند.
حصا آ از جمله داروهای ایرانی است که مشابه خارجی نداشته و برای کاهش درد و افزایش اشتها در بیماران سرطانی و هم چنین تقویت سیستم ایمنی بدن استفاده می‌شود. شرکت داروسازی اسوه این دارو را تولید و عرضه کرده و محققان ایرانی معتقدند این دارو با منشأ کاملا گیاهی (زیره، کرفس و شاه‌میگو) فاقد هرگونه عوارض جانبی است.
داروی ایرانی آیمود که برای تقویت سیستم ایمنی بدن در مبتلایان به ایدز در کشور تولید می‌شود، از جمله داروهای انحصاری ایران است که به ثبت جهانی نیز رسیده است. این دارو در مقاطع زمانی مختلف بین این دسته مبتلایان به صورت رایگان توزیع می‌شود.
به گفته ی دکتر دیناروند ثبت این دارو در کشورهای دیگر هزینه‌بر است و به مطالعات بالینی نیاز دارد که «بسیار گران است و ظاهرا شرکت داروساز تولیدکننده تمکن مالی ندارد و به همین دلیل است که هنوز در کشور دیگری ثبت نشده است.»
هم چنین در میان موفقیت‌های دارویی ایران می‌توان به کوپامر اشاره کرد که در درمان بیماران ام‌اس مورد استفاده می‌شود. این دارو با تلاش و سرمایه‌گذاری محققان ایرانی تولید شده و به گفته امیرعباس حکمت، مدیر بازاریابی شرکت داروسازی زهراوی «تولید و عرضه این دارو ۱۸ سال در اختیار اسرائیل بوده و ایران با تلاش‌های فراوان توانسته است، ترکیبات این دارو را کشف و دومین تولیدکننده این دارو در دنیا باشد.»
رادیوداروهایی که از زمان بهره‌مندی از انرژی هسته‌ای در ایران تولید شدند نیز ایران را در زمره معدود کشورهایی قرار داد که توانایی تولید این داروها را دارند. با این که تحقیقات داخلی کارآیی و بی‌خطر بودن این داروها را نشان داده‌اند اما متاسفانه در سطح بین‌المللی نه تحقیق قابل اعتنایی درباره ی آن ها انجام شده و نه این داروها ثبت شده‌اند بنابراین فقط در داخل ایران تجویز می‌شوند و به فروش می‌روند…»
بیدلی در همه احوال خدا با او بود
او نمی دیدش و از دور خدایا می کرد
فریبرز روشن فکر – سردبیر
Fariborzrowshan@yahoo.com
