از سنگاپور، تایوان و کره جنوبی به عنوان الگویی برای دیگر کشورها در مقابله با بحران ناشی از شیوع کرونا یاد می‌شود. اما تدابیر الگویی در ایجاد موانع برای گسترش کرونا در کشورهایشان چه بوده است؟ اقدامات موثر به ثبت رسیده می توانند در مقابله با رویدادهای مشابه آینده ، راهنمایی عملی برای سایر کشورها باشند.
کره جنوبی
کره جنوبی به دلیل تجربه‌اش در سال ۲۰۱۵ با ویروس مرس، دست به اصلاحاتی اساسی در سیستم درمانی کشور زد. در جریان این اصلاحات برای نمونه به صدور مجوز برای تست ویروس سرعت بخشیده شد. به این ترتیب کره جنوبی موفق شد به موقع در بحران کرونا تا آنجا که امکان داشت، شمار زیادی از مبتلایان را ردیابی کند و با شناسایی دایره افرادی که با فرد مبتلا در ارتباط بوده‌اند، آنها را به موقع برای جلوگیری از پخش بیشتر ویروس قرنطینه کند.
از سوی دیگر در کره جنوبی اپلیکیشن‌هایی برای گوشی‌های هوشمند طراحی شده که نشان می‌دهند، افراد آلوده در چه نقاطی رفت و آمد داشته‌اند. به این ترتیب ساکنان این مناطق از این مسئله که می‌توانند به طور بالقوه به این ویروس آلوده شده باشند، آگاه می‌شوند.
جالب اینجاست که کره جنوبی تا کنون مقررات منع رفت و آمد در هیچ نقطه از کشور وضع نکرده است. در حال حاضر در کره جنوبی ۵۰ ایستگاه «درایو این» Drive-In-Station وجود دارد که شهروندان می‌توانند با توقف در این ایستگاه‌ها به طور رایگان تست کرونا انجام دهند. در این کشور اگر فردی که ابتلای او به کرونا تأیید شده است، قرنطینه را ترک کند، جریمه‌ی سنگینی در انتظارش خواهد بود.
یک پدیده عجیب هم البته در کره جنوبی وجود داشت؛ یک بیمار به اصطلاح «سوپرپخش‌کننده ویروس» که از اعضای یکی از فرقه‌های مسیحی بود، صدها عضو را در زمان کوتاهی به ویروس کرونا آلوده کرده بود و با مشخص شدن آلودگی او و دایره ارتباطاتش، زنجیره انتقال کرونا در همان ابتدا به راحتی ردیابی و در این نقطه قطع شد. اما در این میان اوضاع در کره جنوبی هم تغییر کرده است. در ۲۰ درصد از کل موارد ابتلا دیگر نمی‌توان از تشخیص نقطه آغازین یا کانون شیوع سخن گفت؛ شیوع کرونا در کره جنوبی هم در حال حاضر پخش و پراکنده و غیرمتمرکز است.
یکی دیگر از اقداماتی که گفته می‌شود کره جنوبی را در تشخیص و کنترل کرونا موفق کرده است، انجام گسترده تست کرونا برای شهروندان این کشور است. از سوی دیگر شرکت‌های کره‌ای موفق به عرضه‌ی تست‌هایی به بازار شده‌اند که در مدت زمان کوتاهی خود شخص را قادر به انجام و اطلاع از نتیجه تست می‌کند.
کره جنوبی حدود ۵۱ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر جمعیت دارد.
تایوان
تایوان از اواخر ماه ژانویه دست به تدابیری برای مقابله با شیوع کرونا زد؛ متوقف کردن سفرها و پروازها ابتدا از مبدأ ووهان (کانون شروع شیوع کرونا در چین) به تایوان و سپس از تمامی نقاط چین به تایوان، از جمله این تدابیر بود.
در آغاز ماه فوریه در برابر هر ساختمان دولتی گروهی برای اندازه‌گیری درجه حرارت شهروندان مستقر شدند. مقررات سختگیرانه بهداشتی و دستورالعمل‌های گسترده در مورد قرنطینه افرادی که وارد کشور می‌شدند از جمله تدابیر دیگری بود که تایوان نسبت به کشورهای دیگر، به موقع وضع و اجرا کرد.
از دیگر اقدامات تایوان می‌توان به افزایش تولید اقلام و کالاهای بهداشتی و پزشکی با هماهنگی‌های مرکزیت داده شده اشاره کرد.
در تایوان هم اما حکومت از تجربه گذشته خود بسیار آموخته است؛
۱۷ سال پیش ویروس سارس در این کشور شیوع پیدا کرد و در تایپه، پایتخت تایوان ماه‌ها وضعیت اضطراری حاکم بود. با شروع همه گیری کرونا، تایوان راه پیشگیری زودهنگام را برگزید؛ خارجیان واردشونده به کشور موظف به تشریح و اثبات مسیر سفر خود شدند.
این گام از جمله با اپلیکیشن‌های ویژه قابل اجراست. تایوان در حال حاضر مقررات ۱۴ روز قرنطینه را اجرا می‌کند و ورود شهروندان چینی به این کشور را ممنوع کرده است.
تایوان حدود ۲۴ میلیون نفر جمعیت دارد.
سنگاپور
با انتشار خبر شیوع کرونا در کشورهای همسایه، سنگاپور سریعا واکنش نشان داد و کنترل‌های مرزی را تشدید کرد و محدودیت‌هایی برای مسافران اعمال کرد. در فرودگاه‌های سنگاپور، دفاتر کاری، سینماها و مراکز خرید حرارت بدن مسافران و شهروندان اندازه‌گیری می‌شد.
از بیست و سوم ماه مارس تاکنون، دولت سنگاپور سفر به این کشور و از طریق این کشور را ممنوع کرده است. چکاپ شهروندان و اقدامات احتیاطی چون فرستادن شهروندان مشکوک به کرونا به قرنطینه از جمله تدابیری بود که سنگاپور به کمک آنها با کرونا مقابله کرد.
در این کشور شهروندان همچنین می‌توانند از اپلیکیشنی بر روی گوشی‌های همراه خود استفاده کنند که با استفاده از آن می‌توان پی برد، چه کسی بیش از نیم ساعت در فاصله کمتر از دو متری فردی مبتلا ایستاده یا به سر برده است.
سنگاپور تقریبا ۵ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر جمعیت دارد.
