نگرانی های مالی ممکن است خطر ابتلا به حمله قلبی را ۱۳ برابر افزایش دهد
بسیاری از افراد، در گیرودار معیشت و زندگی روزمره تحت فشارهای شدید روحی و روانی به آینده مالی خود می اندیشند.
تحقیقات جدید که در هجدهمین کنگره سالانه انجمن قلب ارائه شده است نشان می دهد که نگرانی های مالی ممکن است خطر ابتلا به حمله قلبی را ۱۳ برابر افزایش دهد. براساس همین تحقیق، فشارهای شغلی می توانند احتمال وقوع سکته قلبی را به ۶ برابر برسانند.
نگرانی برای پول به طرز فزایندهای به اقشار جامعه تسری یافته است. طبق نظرسنجی اخیر، توسط انجمن روانشناسی آمریکا (APA) 72 درصد از کسانی که در آمریکا زندگی می کنند، حداقل یک بار در ماه گذشته، فشارهای مالی را احساس کردند.
در این نظر سنجی ۲۲ درصد از مخاطبین عنوان کردند که در ماه گذشته، نگرانی های شدید مالی، روح و روانشان را به شدت آزرده است.
«از سال ۲۰۰۷، پول و مسائل مالی به عنوان یکی از مهمترین عوامل استرس زا در جامعه ی آمریکا عرض اندام می کند».
انجمن روانشناسی آمریکا هشدار می دهد که «این حجم از استرس مربوط به مسائل مالی می تواند آثار قابل توجهی در سلامت و رفاه آمریکایی ها داشته باشد».
تحقیقات جدیدی که در هجدهمین کنگره سالانه انجمن قلب برگزار می شود، ممکن است به ما در درک شرایط بحرانی جاری کمک کند.
دکتر «دنیسون گوندر» Denishan Govender در ارتباط با آثار فشارهای مالی عنوان میکند: «بررسی موردی در یک منطقه در آفریقای جنوبی، نقش عوامل روان شناختی در ایجاد بیماری را روشن میکند. در محل تحت مطالعه، چالش های سلامت، همچون سل و HIV وجود دارد».
بررسی آثار استرس و خطر حمله قلبی
دکتر گوندر و همکارانش در راستای مطالعه ی تأثیر عوامل روان شناختی بر احتمال ابتلا به حمله قلبی، ۱۰۶ فرد را که به خاطر حمله قلبی به بیمارستان مراجعه داشتند، مورد بررسی قرار دادند.
محققان همچنین یک گروه از شرکت کنندگان سالم را نیز در موازات این تحقیق در آزمون شرکت دادند.
از شرکت کنندگان خواسته شد پرسشنامه ای راجع به رفاه روانشناختی را تکمیل کنند که در آن پرسش هایی درباره افسردگی، اضطراب، استرس، دلائل نگرانی، استرس مرتبط با کار و استرس مالی وجود داشت.
برای ارزیابی و اندازه گیری تجربه ی هر فرد و روشن کردن شرایط پشت سر گذاشته شده، تیم پژوهشی از مقیاس لیکرت Likert استفاده کرد. پاسخ های شرکت کنندگان به چهار دسته تقسیم شدند:
هیچ استرس مالی ندارم؛ استرس مالی خفیف دارم؛ استرس مالی حد متوسط دارم؛ و استرس مالی زیادی دارم.
استرس مالی خفیف به این معنی بود که آنها درآمد داشتند اما به حمایت مالی بیشتری محتاج بودند. افرادی که تحت دسته ی متوسط استرس قرار گرفتند، درآمد داشتند، اما خود را در معرض مواجهه با بحران مالی می دیدند.
پاسخی که تجربه ی استرس زیاد را منعکس میکرد حاکی از عدم وجود درآمد بود و حتی در مواقعی ناتوانی در رفع نیازمندی های اساسی را نشان میداد.
دکتر گوندر و همکارانش، ارتباط بین امتیازات و بروز حمله قلبی را محاسبه کردند.
از بین شرکت کنندگان ۴۰ درصد از کسانی که حمله ی قلبی را تجربه کردند اظهار داشتند سطح شدید استرس مالی را تجربه کرده اند و ۹۶ درصد از آنان با سطوح مختلف استرس مواجه شده بودند.
آمار مذکور نشان میداد افرادی که فشارهای مالی قابل توجه ی را گزارش کردند، ۱۳ برابر بیشتر از دیگران با خطر سکته قلبی مواجه بودند و آنانی که استرس نداشتند یا سطح خفیفی از استرس را درک کرده بودند، از گزند حملات قلبی در امنیت بیشتری قرار داشتند.
در میان کسانی که سطح استرس متوسط در محل کار را تجربه کرده بودند، شانس ابتلا به حمله قلبی ۵ تا ۶ برابر می شد.
علاوه بر این، افرادی که در ماه گذشته افسردگی خفیف، متوسط و شدید را تجربه کرده بودند، سه برابر بیشتر از افراد عادی احتمال ابتلا به حمله قلبی داشتند.
دکتر دیوید جانکلووDavid Jankelow ، رئیس کنگره قلب در سال ۲۰۱۷ اظهار داشت: «ما می دانیم که بیمار قلبی افسرده در معرض خطر بیشتری قرار دارد. ما، به عنوان پزشک، باید هر چه سریع تر این افراد نیازمند مشاوره را شناسایی کنیم، تا با دخالتی شایسته بر مسیر بهبودیشان نظارت داشته باشیم».
دکتر جانکلوو میافزاید: «توانبخشی قلب همراه با مشاوره و القای آرامش، نقش مهمی ایفا خواهد کرد».
دکتر گوندر نویسنده تحقیق یاد شده در مورد اهمیت یافته ها می گوید: «مطالعه ما نشان می دهد جنبه های روانشناختی از عوامل خطرزا و مهم برای انفارکتوس حاد قلبی است. گرفتاران حمله قلبی با توصیه های ضد استرس پس از حمله آشنا میشوند، اما بهتر این است که فرهنگ دوری از استرس، قبل از وقوع رویداد حمله قلبی حاکم شود».
«تعداد کمی از پزشکان در مورد استرس، افسردگی یا اضطراب از بیماران سوال می پرسند در حالی که این دسته از سوالات باید به اندازه ی سوال، درباره سیگار کشیدن بیمار به سوالاتی بدیهی تبدیل شود. همانطور که ما ضرورت ترک سیگار را توصیه میکنیم باید در مورد چگونگی مبارزه با استرس به بیماران آموزش دهیم».