دانشمندان با دستکاری در بخشی از مغز فنچ‌ها و کاشت خاطرات ساختگی، سبب شدند تا این پرندگان شروع به بازخوانی اصواتی کنند که پیش از آن هرگز نیاموخته بودند.
پژوهشگران در دانشگاه ساوت‌وست Southwest آمریکا که روی نحوه فرآیند یادگیری در مغز مشغول تحقیق هستند، این کار را با استفاده از دنبال کردن الگوی خواندن در فنچ‌ها انجام داده‌اند.
در واقع فنچ‌های کم سن و سال آوازخواندن را از پدرانشان یاد می‌گیرند. فنچ والد نغمه‌ای را می‌خواند و فنچ نوزاد شروع به تکرار آن می‌کند تا سرانجام موفق شود کامل آن را بخواند. این روند وجه ساده شده‌ای از طریقه حرف زدن نوزاد انسان است.
در آزمایش جدید، دانشمندان با تکیه بر الگوی انتقال صدا و یادگیری آن در مغز فنچ، صدای فنچ پدر را کنار گذاشته و مستقیما مغز فنچ را دستکاری کردند تا او را وادار به خواندن آوازهایی کنند که هرگز پیش از آن نشنیده است.
نتیجه تحقیق تازه به تازگی در نشریه ساینس منتشر شده است
پژوهشگران برای این کار از تکنیکی به نام اپتوژنیک Optogenics استفاده کردند. در این روش به نورون‌های مناطقی از مغز موسوم به NIf و HVC که مسئول یادگیری صداهاست ژن‌هایی وارد شد تا بتوان آنها را به وسیله نور کنترل کرد. سپس در گام بعدی به این مناطق پالس‌های نور تابانده شد.
پالس‌های نوری کوتاه به پرندگان القا می‌کردند که باید هجای آوایی کوتاه بخوانند و پالس‌های نوری بلند در آنها هجای آوایی بلند ایجاد می‌کردند. با تکرار، پرندگان نغمه‌هایی چند هجایی را که هرگز پیش از این نشنیده بودند یاد گرفته و تکرار می‌کردند.
تاد رابرتز Todd Roberts، محقق ارشد این پروژه، می‌گوید آزمایش جدید مربوط به دو بخش مغز تنها یک قطعه از پازل کلی به حساب می‌آید چرا که نغمه پرندگان علاوه بر طول هجای آوازی، شامل مواردی نظیر شدت کمی و زیادی صدا و همچنین هجاهای ترکیبی نیز می‌شود.
نتیجه این تحقیق تازه، اخیرا در نشریه ساینس Science منتشر شده است.
پژوهشگران امیدوارند با رمزگشایی کامل از فرایند ضبط اطلاعات در مغز بتوانند روزی خاطرات افرادی را که دچار آسیب‌های روانی حاد شده‌اند تغییر دهند.
