مستندسازی رویدادها در معاملات بین المللی غذا و دارو
طرح پیشنهادی دکتر سید روح الله حسینی
با آقای دکتر روح الله حسینی مدیرعامل هلدینگ دارویی یاسین درباره مشکلات بانکی برای خرید ضروریات دارویی از شرکت های خارجی مصاحبه ای انجام دادیم که مخاطبین گرامی را به مطالعه این مصاحبه در خور تعمق دعوت می کنیم.
آقای دکتر، در حال حاضر تحریم کنندگان مدعی هستند که غذا و دارو در شمار تحریم ها نیست در حالیکه مدیران داروسازی ها و وارد کنندگان دارو عنوان می کنند که شرکتهای خارجی جرات معامله با طرف ایرانی را ندارند.
به نظر شما برای تعیین تکلیف این کلاف سر در گم چه چاره ای می توان اندیشید؟
عوامل تحریم به خوبی از کارکردهای تخریبی کمبود دارو و غذا مطلع هستند. بسیاری از شورش ها و کودتاهای تاریخی در کشورهای مورد خشم ابرقدرت ها به دنبال قحطی های مصنوعی و فقدان دارو و امکانات پزشکی روی داده است. کودتای ۱۹۷۳ شیلی بر علیه سالوادور آلنده یکی از تجربیات موفق آمریکا در براندازی دولت ناخواسته با استفاده از شرایط فقدان غذا و دارو و تورم بوده است که البته این مثال یکی از دهها مورد شایان ذکر است.
ما می توانیم با سیاست ورزی های هوشمندانه از مجاری بین المللی و بی طرف، نیازهای مردم را در زمینه های برشمرده تامین کنیم.
وزارت امور خارجه کشورمان باید با اقدامات مبتکرانه و متفاوت به این مشکل پیوسته و خسران بار خاتمه دهد. تحریم کنندگان در جای راحت خود نشسته اند و جملات مخاطب پسند را طی مصاحبه ها تکرار می کنند. در این تسلسل باطل، صنعت داروسازی ایران است که با مشکل ناکامی در تامین نیازهای کشور مواجه خواهد شد.
تحریم کنندگان به خوبی از موانع تحمیل شده بر ساز و کار تامین غذا و دارو مطلع هستند و تعمدا هر سوال کننده ای را به اساسنامه های غیر قابل اجرای خود رجوع می دهند.
برای مقابله با رویکرد تحریم غذا و دارو، می توان خبرنگارانی بین المللی و سرشناس را با عوامل خرید اقلام مورد نیاز کشور همراه کرد و از امتناع شرکت های خارجی و دلائل امتناع آنها گزارش های خبری مستند تهیه کرد.
تصور کنید بازرگان ایرانی با شرکت عرضه کننده مواد اولیه دارویی فرانسوی تماس می گیرد و از او تقاضای اقلامی دارویی را دارد. جواب منفی مسئول فروش خارجی و دلائل نه گفتن وی، بسیار محکمه پسند و اثر گذار خواهد بود.آنها از بیم مطرود شدن و کنار گذاشته شدن از تجارت با تحریم کنندگان پا روی تعهدات بین المللی و حقوق بشری می گذارند و از معامله با طرف ایرانی سر باز می زنند.
تهیه گزارش مستند و اسناد قابل عرضه به محاکم بین المللی از این ظلم ادامه دار نه تنها می تواند، بار سنگینی را از شانه های صنعت بردارد بلکه با تدارک راهکارهای ضد تحریم غذا و دارو، راههای ظلم به کشورهای دیگر نیز در آینده مسدود خواهد شد.
وزارت امور خارجه می تواند اسناد تهیه شده را در راستای دفاع ازمنافع شرکتهای ایرانی به کار گیرد و قوانین بین المللی موجود را در جهت منافع ملت ایران، از وضعیت تزیینی به حالت فعال درآورد.
متاسفانه مشکل بزرگ شرکت های داروسازی و وارد کننده اقلام مورد نیاز دارویی این است که در عرصه های بین المللی وکیل مدافع خوش فکری ندارند و اگر تا این زمان سر پا مانده اند واقعا باعث حیرت تحریم کنندگان شده است.
برای حسن ختام توصیه ای بفرمایید
صنعت داروی ایران جزو معدود صنایعی است که تقریبا تمام نیازهای دارویی کشور را تامین کرده و بعد از انقلاب به شعار استقلال، جامه عمل پوشانده است. به حق می توان این صنعت را مرغ تخم طلای کشور دانست.توصیه من این است که برای گوشت ناچیز این مرغ “پر ریخته” تدارک کباب نبینیم.