شنیدن جمله‌های آرامش‌بخش در خواب برای قلب مفید است
ضربان قلب افراد در واکنش به کلمات و جمله‌های مثبت و دلخواهی که می‌شنوند حتی زمانی که خواب‌اند بهتر می طپد.
پژوهش جدیدی که در مجله تحقیقات خواب منتشر شده است، نشان می دهد جملات تاکیدی آرامش‌بخش در خواب، موجب بهبود شرایط قلب می شود.
محققان دانشگاه لیژ بلژیک و دانشگاه فریبورگ سوئیس فعالیت الکتریکی قلب را تجزیه و تحلیل کردند تا دریابند که بدن در هنگام خواب، چگونه به محرک‌های خارجی واکنش نشان می‌دهد.
نتایج پژوهش حاکی از این بود که جمله‌های آرامش‌بخشی که در حین خواب پخش می‌شوند، توسط مغز فهمیده شده و آرامش را به دنبال دارد طوری که ضربان قلب را کاهش می‌دهند در حالی‌که جمله‌های خنثی هیچ تاثیری ندارند.
این تحقیق نشان می دهد که چگونه تأثیر ظریف کلمات آرامش بخش می تواند به طور قابل توجهی فعالیت قلبی را کاهش دهد و منجر به خواب عمیق تر و ترمیمی تر شود.
با تجزیه و تحلیل فعالیت قلبی از طریق الکتروکاردیوگرام، تیم موفق شد فرضیه خود را تأیید کند که قلب شخص خفته واقعاً پس از پخش کلمات آرامش بخش کند می شود، و این رویداد در پاسخ به کلمات خنثی اتفاق نمی افتد.
پیش از این، این تیم ثابت کرده بود که کلمات آرامش‌بخش می‌توانند طول مدت خواب عمیق را افزایش دهند و کیفیت خواب را با تجزیه و تحلیل فعالیت مغز از طریق الکتروانسفالوگرام بهبود بخشند.
به گزارش نیویورک‌پست، ضربان قلب افراد بیدار در حالت عادی حدود ۶۰ تا ۱۰۰ ضربه در دقیقه است، اما این ضربان قلب در خواب باید به ۴۰ تا ۵۰ ضربه در دقیقه کاهش یابد. بنابراین محققان پژوهش ضربان پایین‌تر قلب را بازتاب خواب عمیق‌تر در نظر می‌گیرند.
ریاست آزمایشگاه تحقیقاتی فیزیولوژی شناخت در دانشگاه لیژ، می‌گوید: «با این حال، ما فرض می‌کنیم که مغز و بدن حتی زمانی که نمی‌توانیم به طور کامل ارتباط برقرار کنیم (مانند موقع خواب) به هم متصل‌اند. برای درک کامل نحوه تفکر و واکنش به محیط اطراف باید اطلاعات هر دو قسمت مغز و قلب را در نظر بگیریم.»
تحقیقات قبلی گروه بلژیکی – سوئیسی نشان می‌دهد که جمله‌های آرامش‌بخش مدت خواب عمیق و کیفیت خواب را افزایش می‌دهند. این در حالی است که تازه‌ترین پژوهش با افزودن فعالیت‌های قلبی و مغزی به یافته‌ها، از فرضیه آنها حمایت می‌کند.
بنابراین تحقیق ما حتی زمانی که می‌خوابیم نسبت به وقایع محیط اطراف خود عکس العمل نشان می دهیم و این باور قدیمی را به چالش می کشد که خواب ما را از محیط اطرافمان جدا می کند.
بنا به توصیه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها بزرگسالان باید حداقل هفت ساعت در شب بخوابند، اما کیفیت و چگونگی سپری شدن مدت زمان خواب از تعداد ساعات خواب مهم‌تر است.
کمبود خواب عمیق با افزایش خطر ابتلا به فشار خون، دیابت، چاقی، افسردگی، حمله قلبی و سکته مغزی، ارتباطات معناداری را اثبات کرده است و این پدیده اثرات مخربی بر سلامت جسمی و روانی افراد بر جا می‌گذارد.
ماتیو کوروما، محقق فوق دکتری، رهبری این تحقیق را بر عهده داشت. کریستینا اشمیت و آتنا دمرتزی، هر دو از همکاران پژوهشی FNRS در مرکز تحقیقات GIGA Cyclotron در ULiège، به همکاری در کنار آنها مشغول بودند.
سخنگوی این مطالعه اظهار داشت همچنان که ما به کشف تعاملات پیچیده بین محیط و شخص در خواب فرو رفته، ادامه می دهیم، این امر راه های جدیدی را برای استراتژی های نوآورانه بهبود خواب هموار می کند و بر اهمیت اتخاذ رویکردهای جامع به کمک علم خواب شناسی تأکید می کند.
