رسانه های قدرتمندتر، رسانه های متوسط و کوچک را طبق الگوی رفتاری گله های حیوانات به دنبال خود جابه جا می کنند. بوفالوی قلدرتر، رهبری گله را برعهده می گیرد و گاوها پشت سر گاو بزرگ راهی مراتع و علفزارها می شوند.
رسانه ها، طراح شبانه روزی جاده های مجازی هستند و اذهان مردم جهان راه ی به جز قدم گذاشتن در این گذرگاه های رسانه ای ندارند.
کشور استرالیا اخیرا به آزمایشگاه آمریکا برای آغاز پروژه ی تعدیل جمعیت مبدل شده است.
«تفویض مجوز خودکشی» یکی از این اقدامات شیطانی است. رسانه ها تلاش می کنند تا خودکشی را به عنوان یک حق به «حقوق بشر» تحمیل کنند. آنان به جای توجه به توزیع عادلانه ی غذا، مسکن، بهداشت و سلامت برای جمعیت رو به فزونی زمین، تقسیم عادلانه ی رفاه و شادی کودکان و نوجوانان جهان، حمایت از سالمندان و تامین مایحتاج آنان و بسیاری اقدامات ضروری در راستای آسایش بشر، همه ی این الزامات منطقی به حاشیه رانده شده و تمرکز شیطانی شان به تعدیل جمعیت اختصاص یافته است.
کمتر از یک ماه پیش در استرالیا، تمام تریبون های رسانه های غربی در اختیار «پزشک نمایی» دیوانه قرار گرفت تا یک ماشین خودکشی فریبنده و زیبا را با کاربرد خودکشی بدون درد به بیماران افسرده پیشنهاد کنند.
در اخبار کشور استرالیا در مواقع زیادی به مردم نواحی ساحلی هشدار داده می شود تا اگر نهنگی به ساحل نزدیک شد، این فاجعه ی قریب الوقوع را به متولیان اطلاع دهند تا مانع خودکشی احتمالی حیوان شوند. هر چند مدت یک بار نهنگ ها در سواحل استرالیا دست به خودکشی می زنند و در چنین مواقعی بسیاری از افراد سرشناس خود را به ساحل می رسانند و در برابر دوربین های رسانه ها، تاثر ساختگی خود را به نمایش می گذارند.
این در حالی است که اخیرا یک استاد دانشگاه سالخورده را در استرالیا از تمام دلبستگی های علمیاش جدا کردند و وقتی تمام انگیزه های زندگی از او سلب شد، همین که این دانشمند فعال عنوان کرد دیگر علاقه ای به زندگی ندارد، به جای دلجویی از وی و ایجاد تسهیلات برای ادامه ی فعالیت های مفید علمی و ادامه ی زندگی، در اقدامی باور نکردنی، به وی امکاناتی مرگبار اهدا شد تا خود را با موفقیت به هلاکت برساند.
خبرگزاری های مختلف غربی مسابقه ای را برای بدیهی جلوه دادن خودکشی در فرهنگ رفتاری مردم آغاز کرده اند.
در این میان توجه شما را به اخبار بی بی سی جلب می کنیم که بدون بررسی عواملی که باعث دل کندن شخص افسرده از زندگی گردید، مخاطبین را فقط با مسیر قابل تکرار مرگ خودخواسته آشنا می کند.
خواهشمندیم این خبر را آسیب شناسانه مورد بررسی قرار دهید:
۳ مه ۲۰۱۸ – ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۷
دکتر گودهال گفته که میخواهد در آرامش بمیرد
بی بی سی: دکتر گودهال گفته که می خواهد در آرامش بمیرد.
«دیوید گودهال»، دانشمند ۱۰۴ ساله ی استرالیایی روز گذشته سفری را برای پایان دادن به عمرش آغاز کرد.
این گیاه شناس و اکولوژیست سرشناس دچار بیماری جدی نیست، اما می خواهد تا زودتر بمیرد.
خودش گفته به این دلیل که نمی‌خواهد در زندگی وابسته به کسی باشد، این تصمیم را گرفته است.
دکتر گودهال ماه گذشته در جریان گفتگویی در روز تولدش با شبکه ی تلویزیونی استرالیا گفت: «خیلی تاسف می‌خورم که به این سن رسیده‌ام. من خوشحال نیستم. می‌خواهم بمیرم».
سال گذشته، پس از بحث‌های بسیار، مرگ خود خواسته در ایالت ویکتوریا در استرالیا قانونی شد. اما انجام چنین امری، بستگی به این دارد که شخص به بیماری لاعلاجی مبتلا باشد.
مرگ خود خواسته در ایالت‌های دیگر استرالیا غیرقانونی است.
کانادا قانون «مرگ درخواستی» را تصویب کرد.
دیوان عالی کانادا: بیماران لاعلاج می‌توانند با کمک پزشک بمیرند.
مجلس عوام بلژیک «مرگ خودخواسته ی» کودکان را قانونی کرد.
به همین دلیل دکتر گودهال گفته: برای این که داوطلبانه به زندگیش پایان دهد به کلینیکی در سوئیس می‌رود.
این دانشمند ۱۰۴ ساله را در این سفر بی بازگشت به سوئیس، دوستش کارول اونیل همراهی می کند.
خانم اونیل نماینده ی گروهی موسم به «اگزیت اینترنشنال» است که به مرگ خودخواسته ی افراد کمک می کنند.
زندگی فعال
دیوید گودهال که در لندن به دنیا آمده تا همین چند هفته پیش در آپارتمانی در پرت در غرب استرالیا زندگی می‌کرد.
او در سال ۱۹۷۷ شغل تمام وقتش را کنار گذاشت، اما فعالیت‌هایش را در زمینه ی کاری‌اش به شدت ادامه داد.
از جمله دستاوردهای او در سال‌های اخیر، گردآوری مجموع کتابی ۳۰ جلدی تحت عنوان «اکوسیستم‌های جهان» است.
در سال ۲۰۱۶ در ۱۰۲ سالگی او توانست بر مخالفت‌های موجود در مورد ادامه ی کارش در دانشگاه پرت غلبه کند.
او در این دانشگاه تحقیقاتی را به عنوان استاد افتخاری انجام می داد و در قبال این فعالیت‌ها دستمزدی دریافت نمی کرد.
به گفته ی «کارول اونیل»، مشاجره در سال ۲۰۱۶ بر سرکارکردن دکتر گودهال تاثیر زیادی بر او گذاشت. جنجال در این مورد زمانی آغاز شد که دانشگاه پرت نسبت به سلامت و ایمنی دکتر گودهال از جمله توانایی او برای آمدن به سر کار ابراز نگرانی کرد.
خانم اونیل معتقد است که مخالفت‌ها در مورد ادامه ی کار او در دانشگاه پرت و هم زمان اجازه ی رانندگی نداشتن، باعث شد که تاثیرات بدی روی او داشته باشد.
به گفته ی خانم اونیل «این مثل آغاز یک پایان برای او بود».
«به این ترتیب او دیگر نتوانست دوستان و همکاران قدیمش را در دفتر کار سابقش ببیند. روحیه اش دیگر مثل قبل نبود و احساس خوبی نداشت».
کارول اونیل می‌افزاید: «او مرد مستقلی است. او نمی خواهد که تمام وقت کسی دوروبرش باشد و یک غریبه از او مراقبت کند. او چنین چیزی را نمی خواهد».
در چه کشو‌رهایی مرگ خود خواسته قانونی است؟
سوئیس در سال ۱۹۴۲، اجازه ی مرگ خود خواسته را داد. کشورهای دیگر قوانینی را تصویب کرده اند که بر اساس آن به افرادی که داوطلب هستند، اجازه ی مرگ خود خواسته را می دهد، اما در بسیاری از این کشورها، شرط عملی شدن چنین درخواستی این است که فرد به بیماری لاعلاجی مبتلا باشد.
مجمع پزشکی استرالیا به شدت با مرگ خود خواسته مخالف است. از نظر این نهاد، چنین اقدامی با اخلاقیات پزشکی سازگاری ندارد.
از کمک به خودکشی به عنوان اقدامی نام برده شده که براساس آن عمدا به فردی دیگر برای این که خود را بکشد، کمک می شود. به عنوان مثال با فراهم کردن ابزار این کار که معمول‌ترین آن تجویز داروی کشنده است.
در سوئیس، کمک به خودکشی تنها در صورتی امکانپذیر است که فرد کمک کننده از روی از خودگذشتگی دست به این کار بزند. سوئیس تنها کشوری در جهان است که مراکزی دارد که به افراد خارجی اجازه ی این کار را می دهد.
هلند، بلژیک و لوگزامبورگ، اجازه ی «اتانازی» و مرگ خود خواسته را می دهند. در کشورهای هلند و بلژیک محدودیت سنی برای این اقدام وجود ندارد، اما طبق این قانون، کودکان باید به توانایی تصمیم‌گیری منطقی رسیده باشند و در حال گذراندن مراحل پایانی بیماری لاعلاج باشند. والدین کودکان زیر ۱۸ سال هم باید رضایت رسمی‌شان را اعلام کنند.
کلمبیا هم مرگ خود خواسته را به رسمیت شناخته است.
شش ایالت اورگان، واشنگتن، ورمونت، مونتانا، کالیفرنیا و کلرادو، اجازه ی مرگ خود خواسته را به بیماران لاعلاج داده‌اند.
کانادا هم از استان کبک در اجازه دادن به «اتانازی» و مرگ خودخواسته در سال ۲۰۱۶ پیروی کرد.
به گفته ی کارول اونیل، دکتر گودهال تمایل دارد که در آرامش بمیرد.
در یک تومار اینترنتی مبلغ ۲۰ هزار دلار استرالیا برای سفر این دانشمند جمع آوری شد.
قرار است او قبل از رفتن به سوئیس در فرانسه با وابستگان نزدیکش دیدار کند.
داستان دکتر گودهال توجهات را به انجام بحث‌ها درباره قانونی کردن مرگ خود خواسته در ایالت استرالیای غربی معطوف کرده است.
مقامات دولتی همدردی خود را با دکتر گودهال ابراز کرده‌اند، اما در عین حال گفته‌اند که هرگونه پیشنهاد قانونی در این مورد تنها بیماران لاعلاج را شامل خواهد شد.
دکتر گودهال گفته: «احساس می‌کنم که یک فرد مسن مثل من باید از همه ی حقوق شهروندی از جمله حق مرگ خودخواسته برخوردار باشد».
او همچنین به شبکه ی خبری ای بی سی گفته که امیدوار است مردم تصمیم او را درک کنند.
به گفته ی دکتر گودهال «اگر کسی می خواهد خودش را بکشد، خوب همین کافی است. من فکر می‌کنم هیچ کس نباید در این مسئله مداخله کند».
۱۰ مه ۲۰۱۸ – ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۷
دانشمند ۱۰۴ ساله استرالیایی در کلینیکی
در سوئیس به زندگی‌اش پایان داد
«دیوید گودهال»، دانشمند ۱۰۴ ساله ی استرالیایی که برای مردن به کلینیکی در سوئیس رفته بود، سرانجام در این محل به عمرش پایان داد.
این گیاه‌شناس و اکولوژیست سرشناس به بیماری جدی دچار نبود، اما یک هفته پیش اعلام کرد که تصمیم گرفته به زندگیش پایان دهد.
او گفته بود: برای اینکه در زندگی نمی‌خواهد وابسته به کسی باشد، این تصمیم را گرفته است.
این دانشمند استرالیایی برای عملی کردن تصمیمش به کلینکی در سوئیس رفت که به مرگ خودخواسته ی افراد کمک می‌کنند.
تصمیم آقای گودهال توجه جهانیان را به خود جلب کرد.
او آخرین باری که در انظار عمومی ظاهر شد، گفت که علاقه مردم باعث تعجب او شده است.
این دانشمند ۱۰۴ ساله روز گذشته در جمع خبرنگاران گفت: «دیگر نمی‌خواهم زندگی کنم. یک نفر در سن من و یا حتی جوانتر از من، باید برای انتخاب مرگ آزاد باشد».
انستیتویی که در سوئیس به مرگ آقای گودهال کمک کرده اعلام کرد که او در ساعت ۱۲:۳۰ به وقت محلی در آرامش درگذشت.
کتابچه ی راهنمای خودکشی آسان the peaceful pill handbook کتابی بحث برانگیز در مورد راهکارهای آموزشی مرگ آسان با رضایت مقتول است .
این کتاب در سال ۲۰۰۷ میلادی با تیراژ بالا در ایالت متحده آمریکا به نویسندگی دکتر «فیلیپ نیچک» و «فیونا استوارت» چاپ و عرضه شد .
