آقای صالحی! هرگز قسم‌های جلاله شما پس از امضای برجام را فراموش نمی‌کنیم!
جناب آقای صالحی! ما هرگز قسم‌های جلاله شما در مجلس پس از امضای برجام را فراموش نمی‌کنیم؛ حتما می‌دانید یک مدیر خردمند و برجسته تا اطلاعات جامعی درباره یک موضوع علمی و فناوری نداشته درباره آن عجولانه نظر نمی‌دهد چون ممکن است منجر به پشیمانی‌اش شود.
به گزارش آفتاب سلامت به نقل از گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران پویا؛ “دکتر علی کرمی” متخصص بیوتکنولوژی پزشکی و فوق تخصص مهندسی ژنتیک در یادداشتی به نقد اظهارات اخیر علی‌اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی هسته‌ای پرداخته است.
صالحی اخیراً طی اظهاراتی در بازدید از پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی مدعی شده بود: “مخالفان تراریخته در داخل کشور حرف‌هایی مشابه ترامپ و نتانیاهو را تکرار می‌کنند! برای تولید داخلی محصولات تراریخته در برابر جریان‌های مخالف عقب‌نشینی نکنید و مقاومت کنید.”
در ادامه مشرح یادداشت دکتر علی کرمی در پاسخ به علی‌اکبر صالحی آمده است:
«آقای صالحی! به‌عنوان یک استاد تمام بیوتکنولوژی و فوق تخصص مهندسی ژنتیک با آشنایی کامل با فناوری محصولات تراریخته، گله‌ای از شما دارم؛ بخوانید و دقت کنید شاید برای دنیا و عاقبت تان مفید باشد.
نمیدانم شما چقدر با فناوری زیستی و مهندسی ژنتیک و فواید و مضرات محصولات تراریخته آشنا هستید که در بازدید از یک مرکز در کرج درباره آن نظر دادید و آنچنان دفاع کردید.
شما که دنیا دیده هستید و با دنیای دانش و فناوری هم بیگانه نیستید و ریاست سازمان انرژی اتمی را به‌عهده دارید، حتما می‌دانید یک مدیر خردمند و برجسته تا اطلاعات جامعی درباره یک موضوع علمی و فناوری نداشته درباره آن عجولانه نظر نمی‌دهد چون ممکن است منجر به پشیمانی‌اش شود.
ما هرگز قسم‌های جلاله شما در مجلس پس از امضای برجام را فراموش نمی‌کنیم؛ آیا آن موقع هم همین‌قدر اطمینان داشتید؟ و برای جلب رضایت خدا یا نمایندگان آنچنان قسم خوردید؟
ما نمیدانیم شما چقدر از بار قانونی، شرعی و عقبایی این قسم‌ها آگاهید؟ امروز باید به ملت پاسخ دهید که نتیجه آن همه قسم‌های شما چه شد؟
شما که نه تخصصی در حوزه فناوری زیستی دارید و نه تخصصی در حوزه مهندسی ژنتیک، چگونه به خود حق دادید با یک بازدید، چنان دفاعی از محصولات تراریخته داشته باشید؟
جناب دکتر صالحی! آیا شما رضای خدا را در قسم‌ها و حرفهایتان در نظر می‌گیرید و رضای مردم را؟ یا فقط رضایت یک عده خاصی را که برای ملت ایران شناخته شده‌اند که همه توانشان را گذاشته‌اند تا ایران را تراریخته کنند و در همه جا نفوذ دارند و هر چند یک بار هم مسئولان را به آن مرکز می‌برند تا تایید بگیرند؟ همان کاری که با شما هم کردند و شما هم آنچه آنها می‌خواستند را فرموید!
آیا شما می‌دانید در مقابل حرفهایتان هم در مقابل خدا و هم ملت و هم رهبری مسئولید؟ آیا می‌دانید این حرف شما چه معنایی دارد؟ آیا جوگیر شدید؟ آیا بر اساس اطلاعات غلط و یک‌طرفه تصمیم گرفتید و قضاوت کردید و از تراریخته‌ها، چنان دفاعی کردید؟
اگر واقعا مدیر دانشمندی بودید، پیش از اظهارنظر قطعی درباره موضوعی که تخصصی در آن ندارید، لااقل حرفهای طرف دیگر را می‌شنیدید و در آن صورت اگر قانع نمی‌شدید، از تراریخته‌ها دفاع می‌کردید؛ آیا چنین روشی، خردمندانه‌تر و خدا‌پسندانه‌تر نبود؟!
در مقابل چهره‌هایی که نه نقد قبول می‌کنند، نه سند و مدرک علمی را، واقعاً چه باید کرد؟ سکوت از ترس جان، جایگاه، ابرو، اعتبار؟ یا باید به تکلیف عمل کرد و نصیحتتان کنیم؛ ما فرزندان سید‌الشهدا(ع)، خمینی کبیر و رهبری هستیم.
شما که یکسویه به قاضی می‌روید و راضی بر می‌گردید، آیا قبل از آنکه از تراریخته دفاع کنید؛ از مدافعان تراریخته و از خود نپرسیدید “اگر تراریخته اینقدر خوب است که برایتان گفتند و تعریف کردند پس چرا ۳۷ کشور از جمله کشورهای اروپایی پیشرفته، کشت آن را ممنوع کرده اند؟!”
چرا نپرسیدید رژیم صهیونیستی که در حوزه تراریخته هم‌سطح آمریکاست، چرا اجازه کشت حتی یک متر تراریخته را نمی‌دهد؟ چرا روسیه که ۲۰ سال پیش دانشمندان زیست فناوری روسیه دعوت شدند در انستیتو پاستور ایرانیان، فناوری را از آنها آموختند هم واردات تراریخته را ممنوع کرده‌اند و هم کشت و مصرف آن را؟
آیا عده‌ای از سرکردگان پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی که از آن بازدید کردید و در “فیلیپین” درس خوانده‌اند، از دانشمندان اروپا و روسیه با سوادترند؟ یا اهداف دیگری دارند؟
جناب آقای صالحی! و سایر مدیرانی که در حوزه فناوری زیستی و مهندسی ژنتیک و تراریخته، تخصصی ندارید از جمله دبیر ستاد زیست فناوری که باید اسمش را گذاشت ستاد توسعه تراریخته، آیا قبول دارید به دلیل پست و مقامی که در اختیار دارید در هر چیزی نظر می‌دهید اما باید بدانید قطعا مدیرانی متخصص‌تر، شایسته‌تر، صالح‌تر، انقلابی‌تر و جهادی‌تر از شما برای آن پست‌ها هست اما افسوس که خانه‌نشینشان کرده‌اید!
در حرف‌ها، اعمال، رفتار و گفتارتان خدا را در نظر بگیرید؛ امنیت ملی و منافع ملی را در نظر بگیرید و سلامت مردم، محیط زیست، منابع، ذخایر طبیعی و ژنتیکی را در نظر بگیرید و از یاد نبرید که همه ما از این دیار فانی، سفر خواهیم کرد؛ به این پست و مقام‌ها دل نبندید که چه بسیار چون شما آمدند و رفتند و فقط نام آنانی به نیکی ماند که شیفته پست و مقام و دنیا نشدند.
تراریخته فعلا تا رفع نواقص و معایب آن به نفع ایران نیست، چه وارداتش چه کشت و مصرف آن؛ به خدا از این سخنان چیزی جز رضایت حق، امنیت ایران و حراست از سلامت مردم، منابع، ذخایر، کشاورزی، غذای سالم و امنیت غذایی نداریم؛ نه مانند برخی از دانش‌اموختگان بنیاد راکفلر به دنبال شرکت، تجارت، پست و مقام و شهرتیم و نه دنبال مطرح کردن خود.
ای مدیرانی که دانش کافی در حوزه‌ای ندارید بر شماست که همه نظر‌ها را بشنوید و انتخاب احسن کنید، جوگیر نشوید، با اطلاعات یک‌طرفه سریع قضاوت نکنید، از دانشمندانی که نظرات علمی دیگری دارند هم بشنوید.
حتی لحظه‌ای هم تصور نکنید که منظور خود ما هستیم؛ خیر! ما نظرات و مطالبمان را بر اساس اسناد و مدارک علمی در رسانه‌ها گفته‌ایم و حقیقتاً دیگر هیچ علاقه‌ای به ملاقات چه با شما یا هیچکس دیگر از مسئولان وقت که تحت نفوذ و تاثیر لابی تراریخته هستند، نداریم که زیرا آنچه به جایی نرسد فریاد است؛ این را با گوشت، پوست و استخوانمان در این دولت لمس کرده‌ایم.
چون هرچه با سند و مدرک و استدلال‌های تخصصی و هزاران صفحه مقاله، گزارش و مستند علمی درباره مخاطرات نسل کنونی تراریخته‌ها به بالاترین نهادهای دولت و … فرستادیم و گفتیم جز اینکه بایگانی و فراموش
شد، اتفاق دیگری را بین مسئولان امر شاهد نبودیم؛ چرا که اگر غیر از این بود، شما چنین عجولانه و با یک بازدید یک‌طرفه قضاوت نمی‌کردید؛ حال که نظر خود را گفته‌اید قطعا اگر کوهی از اسناد هم از سوی اساتید و دانشمندان به شما ارائه شود، برای حفظ آنچه گفته‌اید سخن حق را نخواهید پذیرفت! مانند همان قسم‌های جلاله در مجلس که شاید هنوز هم قبول دارید که درست بوده!
برما تکلیف بود به شما و همه مدیران دیگری که به صندلی‌های قدرت چسبیده‌اند و کنار نمی‌روند از هر گروه و جناح بگوییم و هشدار دهیم که مراقب باشیم تاریخ در حال ثبت کلمه به کلمه اظهارات و رفتار و کردار شماست.
اینک با گسترش فضای باز اطلاعات، همه مدیران در اطاق‌های شیشه‌ای نشسته‌اند و تمام کردار شما همچنان که در معرض خداست، در معرض ملت هم هست؛ قطعا روزی همه شما از صندلی‌های قدرت خداحافظی خواهید کرد، مراقب آن روز و عاقبت کار باشیم.
خدایا چنان کن سرانجام کار/ تو خوشنود باشی و ما رستگار
