داروسازی خوارزمی یکی از بزرگترین و قدیمی ترین داروسازی های خوشنام کشور است که جوابگوی نیازهای دارویی چند نسل از مصرف کنندگان کشورمان بوده است.
موفق شدیم در فرصتی با مدیرعامل این مرکز بزرگ آقای دکتر «پیمان ترحمی» مصاحبه ای داشته باشیم. از شما مخاطبین گرامی دعوت می کنیم در مطالعه این مصاحبه ریشه در دانش و تجربه عنایت فرمایید.
آقای دکتر ترحمی بر حسب مصاحبه های انجام شده با مدیران داروسازیها، قیمت دارو در ایران متناسب با نرخ تورم نیست. چگونه می توان در چنین شرایطی به تولید دارو پرداخت؟
اگر متولی دولتی بخواهد در زمینه مورد نظر خود از مصرف کننده حمایت به عمل آورد، معمولا برای قابل تحملتر کردن تورم، در آن زمینه دست به جیب شده و یارانه پرداخت می شود اما می بینیم حتی در زمینه قیمت نان به عنوان قوت غالب مردم، دولت از پرداخت یارانه عقب نشینی کرده و نانوایان، متناسب با نرخ تورم، نان به دست مشتری می دهند. حالا چرا قیمت دارو به یک تابو و خط قرمز تبدیل شده، باید کارآگاه استخدام کنیم تا روشن سازد به چه دلیل هر دولتمردی که می خواهد محبوبیت کسب کند، یکراست به سراغ دیوار کوتاه صنعت داروسازی می آید و می گوید «این من بودم که مانع افزایش قیمت دارو شدم».
متاسفانه هرگز رسانه ها از آفات قیمت گذاری دولتی بر دارو، کار مطبوعاتی مستند و پژوهشی انجام نمی دهند.
متولی دولتی با این نحوه قیمت گذاری بر دارو، داروسازیها را مجبور می کنند تا هزینه های خود را در تمام زمینه ها کاهش داده و به اقداماتی تن دهند که هرگز در یک تجارت متعارف حاضر به انجام آن اقدامات نیستند.
صنعت داروسازی ایران بار فشارهای مالی، تصمیمات غیرمنطقی و غیرمدیریتی دولتی بویژه سیاست های غلط قیمت گذاری را بدوش می کشد تا دارو را در دسترس همگان قراردهد ولی تا کی می تواند در راستای انجام مسئولیت خطیر اجتماعی، از گوشت و پوست و استخوان خود برای تولید هزینه کند؟
ورشکستگی ها و فروپاشی های بسیاری از مراکز مرتبط با دارو، نشانه های روشن بحرانی است که به این صنعت مظلوم تحمیل شده است.
نظر شما درباره کیفیت دارو و صادرات داروهای ایرانی چیست؟
کیفیت و صادرات لازم و ملزوم هم هستند. یعنی اگر کشور A سودای صادرات داشته باشد نمی تواند فقط به امتیاز دوستی با کشور B دل خوش کرده و این آرزو را به عینیت درآورد.
مصرف کنندگان کشور B حق انتخاب دارند اگر آنها به داروهای نوارتیس دسترسی داشته باشند فقط عامل کیفیت است که می تواند موجب برقراری رابطه عرضه و تقاضا بین ما و آنها شود.
ما شایستگی فنی و حرفه ای تولید با کیفیت را داریم اما متاسفانه حمایتهای متولیان، چرخدنده ای است که در این دستگاه ناقص وجود ندارد.
تحویل به موقع مواد اولیه مرغوب و منتخب، نوسازی تجهیزات، همکاری بانکهای بین المللی، بازگشت به موقع سرمایه به جهت تامین نیازهای یک تولید درجه اول، زیرساخت های صادرات و بسیاری شاخص های متعارف دیگر باید در دسترس مان قرار داشته باشد تا بتوانیم صادرات، این نیاز حیاتی توسعه را برآورده کنیم.
تاسیس FDA آسیا با مشارکت روسیه، چین، هند و ایران، پروژه ای بود که از سوی ماهنامه آفتاب سلامت به وزارت بهداشت پیشنهاد شد و اهالی رسانه بسیار به آن پرداختند و در ارتباط با آن هم در معاونت ریاست جمهوری و هم در وزارت بهداشت جلساتی تشکیل شد. لطفا در این باره نظرات ارزشمند خود را با مخاطبین ماهنامه دارویی و پزشکی و سایت خبری آفتاب سلامت به اشتراک بگذارید.
اجرایی شدن چنین پروژه ای در واقع هموارسازی راه صادرات برای داروسازی های داخل کشور نیز هست.
چنین طرحی می بایست در قلب وزارت بهداشت یا معاونت غذا و دارو طراحی و پیگیری می شد حال اینکه یک مجله پزشکی و دارویی بدون هیچ حمایت دولتی به صورت خودجوش به طراحی و تکمیل آن همت گماشته است.
وقتی چنین طرح عظیمی را مطرح می کنید باید منافع کشورهای چین، هند و روسیه به شفافیت هر چه تمامتر اطلاع رسانی شود تا آنها برای منافع خودشان هم که شده به این FDA قاره ای بپیوندند.
البته مطمئنم که مانع تراشی های زیادی پیش از طرح این موضوع در داخل کشور برایتان اتفاق خواهد افتاد که باید خود را برای مواجهه و رفع آنها آماده کنید.
جهت اجرایی شدن چنین طرحی، تاسیس یک سازمان هماهنگ کننده جزو اولین اقدامات است.
سازمانی که وزارت بهداشت و وزارت امور خارجه حامیان اصلی آن باشند. پیشنهاددهندگان طرح، منتخبین وزارت بهداشت، نمایندگانی از صنعت دارو و نخبگان ارتباط گیری در وزارت امور خارجه باید از اعضای این سازمان هماهنگ کننده باشند.
تحقق دعوت و توجیه مسئولین بهداشت و پزشکی کشورهای آسیایی برای عضویت در سازمان غذا و داروی آسیا، نیازمند تعامل و گفتگوهای اولیه ای است که با منطق این اقدام پرفایده ارتباط برقرار کرده و با توجه به سوابق دشمنی ایران و آمریکا، آن را صرفا یک اقدام انقلابی ضدآمریکایی تصور نکنند. به همین منظور یک سازمان متمرکز و پیگیر می تواند با تعاملات علمی و سنجیده، از عهده چنین نقش خطیری برآید.
مهمترین تبعات مثبت اجرا کردن چنین طرحی به قرار زیر است:
-
تسهیل و باز شدن مسیر صادرات داروهای تولید شده آسیا
از آنجا که تولیدکنندگان دارو و تجهیزات پزشکی در ایران می توانند درصورت بسترسازی مناسب، ارزآوری قابل توجهی داشته باشند، پایان دادن به حاکمیت FDA آمریکا در قاره آسیا، می تواند موانع عامدانه آمریکا را از سر راه صادرات داروهای ایرانی بردارد.
در این ارتباط طرح FDA آسیا می تواند در سطح کشورهای آسیایی بالاخص چین، روسیه و هند، پارادایم صادراتی جدیدی برای داروها و تجهیزات پزشکی ایجاد کرده و شکوفایی صنعت دارو را به دنبال داشته باشد.
شرکت های داروسازی قاره آسیا با حمایت سازمان خودی می توانند در بازارهای قاره های دیگر مشارکت کنند و این سهم جویی از سوی غذا و داروی آسیا مطالبه خواهد شد.
-
هماهنگ‌سازی نهادهای نظارتی هر یک از کشورها بر روی داروهای شیمیایی
-
حمایت و ارتقاء بهداشت عمومی از طریق ارزیابی و نظارت بر داروهای مورد استفاده
-
تاسیس مراکز بین المللی جدید برای اظهار نظر درباره کیفیت داروها و ماهیت مواد مصرفی، بسیار اقدام اطمینان بخش تری برای بشریت است. مشروط بر اینکه مراحل نظارت بر پایه اصول علمی و تجربیات چنددههای سازمانهای موفق و خوشسابقه ای مانند EMA در اروپا و یا TGA در استرالیا یا KFDA در کره جنوبی بنا شوند و یک سازمان قدرتمند جدید به سازمانهای پیشین اضافه شود. هر چه تعداد چنین مراکزی بیشتر شود، تضمین سلامت غذا و دارو اعتبار بیشتری خواهد یافت و مصرفکنندگان با اطمینانخاطر بیشتری به استفاده از محصولات خواهند پرداخت.
-
ایجاد امکان بررسی کیفیت داروهای وارد شده با استانداردهای جهانی
سازمان غذا و داروی آسیا میتواند فیلتر امنیتی قابل اعتمادی باشد تا داروها و تجهیزات پزشکی واردادتی از قاره های دیگر تحت استانداردهای تعریف شده قرار داشته و کیفیت و مطلوبیت آن توسط این سازمان بررسی و تایید شود.
-
ارتقا کیفیت محصولات تولید شده در قاره آسیا
این سازمان می تواند فناوریها و کیفیت تولیدات را در داروسازیهای قاره آسیا در حد داروسازیهای برتر جهان ارتقا بخشد.
-
تحول مثبت در ساختار سازمانهای غذا و داروی مستقر در آسیا
سازمان غذا و داروی آسیا میتواند با ایجاد تحول در ساختار سازمان های غذا و داروی آسیا آنان را ارتقا بخشیده تا نظارتی مفید و اعتلا دهنده بر داروسازی های خود داشته باشند.
تفکر اقدام باید در مدیران ما تقویت شود.
بسیاری از خوش فکری ها و نوآوری ها به دلیل ترس از «مدیران متنفر از تغییر»، در سازمان مطرح نمی شود و من این را یکی از دلایل اصلی خسرانها و ورشکستگی ها می دانم.
جسور باشید و طرح و پروژه هایتان را تا اخذ مجوز اجرا و پس از آن پیش ببرید.
انسان فقط یک بار به دنیا می اید پس به دنبال جایگاه مهمی باشید که بخاطر آن پا به این سیاره گذاشته اید. از مارک زاکربرگ بزرگترین مشغله فکری اش را پرسیدند در جواب گفت من هر روز صبح به این می اندیشم آیا کاری که درگیر آن شده ام همان رسالت بزرگی است که بخاطر آن خلق شده ام یا دارم وقتم را در کاری کلیشه ای و بی اهمیت تلف می کنم؟
