گاهی به جابلسا بران گاهی به جابلقا برو
جمعه دوازدهم مهر ماه ساعت یک و بیست دقیقه بعد ازظهر در شبکه نسیم رسانه ملی، انیمیشنی آموزشی و ازپیش آماده شده به نمایش درآمد که در آن به مخاطب القا می شد که اگر شما علیه یک دکتر شکایتی داشته باشید مجبور هستید به سازمان نظام پزشکی عارض شوید در حالیکه این سازمان یک تشکیلات صنفی مدافع پزشک است و به دلیل تعارض منافع نمی تواند جانب شکایت کننده را بگیرد و حقوق دادخواه در آن تضییع می شود.
در انتهای این انیمیشن برنامه ریزی شده، مخاطب ناگهان عوض شده و دولت خطاب قرار داده می شود و عنوان می کنند که دولت وظیفه دارد تشکیلاتی مرضی الطرفین تاسیس کند که شکایت مند و متظلم با خیال آسوده دادخواست خود را به آنجا ارائه نماید.
جالب اینجاست که سازنده انیمیشن آن قدر اطلاعات عمومی اش ضعیف بود که نمی دانست مرکز رسیدگی به شکایات به دادگستری و قوه قضائیه مربوط است و نباید دولت مخاطب قرار داده شود.
رسانه ملی هر بار با مسئولین تازه ای که به مدیریت آن دست می یابند، سیاست های سلیقه ای دگرگونه ای را آغاز می کند. مسئول مربوطه فقط به داغ شدن تریبون و پر مخاطب کردن برنامه می اندیشد و اهمیتی نمی دهد تبعات برنامه ای که تولید کرده چه تاثیری بر هنجارها و ارزش ها خواهد گذاشت.
اعتماد بیمار به پزشک از ضروری ترین عناصر سلامت جامعه محسوب می شود و وقتی رسانه ملی به ان وقعی نگذارد، از مجلات زرد و سایت های گدای کلیک، چه انتظاری باید داشت؟
آیا به نظر صدا و سیما واقعا پزشک به چنین مرحله ای از تهدید جامعه خود رسیده که باید برای حفظ امنیت جامعه از دست او انیمیشن های اموزشی ساخت که اگر پزشک منافع توی بیمار را به یغما برد، دیگر سازمان نظام پزشکی کارکرد احقاق حق را از دست داده و باید برای رسیدگی به جرائم این موجود خطرناک، سازمان مستقل و ویژه ای تدارک دید.
اینک دوستی رسانه ملی با نظام همان داستان دوستی خاله خرسه است که برای پرت کردن حواس جامعه از مشکلات سهمگین و اصلی، خدوم ترین اقشار را سوژه شعبده بازی ناشیانه خود قرار می دهند.
می خواهید اعتماد مردم را از پزشک ساقط کنید تا بیماران جرات نداشته باشند برای نشانه های بیماری های در حال ظهور به پزشک مراجعه کنند؟
می خواهید در جامعه ای که هم اکنون هفت میلیون سالمند دارد و تعداد زیادی نیز در آستانه ورود به این محدوده حساس سنی هستند، فاصله نامطلوبی که هم اینک بین پزشک و بیمار ایرانی وجود دارد، بیشتر شود تا به تعداد دیابتی ها، بیماران قلبی عروقی، بیماران ریوی و امثالهم بیافزایید؟
آیا این همان نقش مثبت رسانه ملی است که با ثروت مردم اداره می شود و اینک از بخت بد مخاطبین، سکان آن به دست شما افتاده تا گاهی به اقتضای ویار به سوی جابلسا و گاهی به میل ناگهانی به سمت جابلقا برانید؟
کبری حسینی – مدیر مسئول
