مقابله با بحران جهانی خودکشی
سازمان بهداشت جهانی با توجه به آمار بالای مرگ بر اثر خودکشی در سراسر جهان هشدار داد و خواستار اقدامات موثر تر برای پیشگیری در همه کشورها شد.
مجمع جهانی پیشگیری از خودکشی (IASP) با همکاری سازمان بهداشت جهانی (WHO) روز دهم سپتامبر را روز جهانی پیشگیری از خودکشی نامگذاری کرده و در راستای افزایش آگاهی عمومی نسبت به پدیده خودکشی، نشست ها و هم اندیشی هایی را در این روز برگزار می کند.
عوامل پیچیده، به هم مرتبط و گاه نامعلومی در خودکشی دخیل هستند که احساس درد و ناامیدی را در فرد مبتلا به افسردگی ایجاد می‌کنند. دسترسی به ابزار خودکشی به ویژه سلاح گرم، سموم و داروها از جمله عوامل خطرآفرینند.
WHO هشدار می دهد که میزان خودکشی در کشورهای جهان بنا به دلایلی در خور بررسی بسیار زیاد است و از همه کشورها می خواهد تا راهکارهای انتشار یافته پیشگیری از خودکشی را اجرا کنند.
در سال ۲۰۱۹ ، WHO پیشنهاد کرد تا تلاش تمام کشورها بر پیشگیری از خودکشی متمرکز شود. این سازمان خاطرنشان کرد که خودکشی به دومین علت مرگ زودرس در بین نوجوانان و بزرگسالان – به ویژه از سنین ۱۵ تا ۲۹ سال – تبدیل شده است.
دکتر Tedros Adhanom Ghebreyesus ، مدیرکل WHO ، گفت: «با وجود پیشرفت های همکاری مسئولین با سازمان بهداشت جهانی ، هنوز هم هر ۴۰ ثانیه یک نفر بر اثر خودکشی جان خود را از دست می دهد.»
بر اساس گزارش WHO از سال ۲۰۱۸ ، فقط ۳۸ کشور جهان به استراتژی های پیشگیری از خودکشی ترتیب اثر داده اند که این تعداد برای اثرگذاری بر آمار تاسف بار مرگ سالیانه یک میلیون نفر کافی نیست.
دکتر Ghebreyesus ادامه می دهد: «مرگ خودخواسته یک شخص برای خانواده وی، دوستان و همکاران او یک فاجعه است. با این حال پدیده خودکشی قابل پیشگیری است. ما از همه کشورها می خواهیم تا راهکارهای پیشگیری از خودکشی را به صورت پایدار در برنامه های بهداشت و آموزش ملی خود بگنجانند.»
خطر خودکشی اغلب کوتاه مدت است
گزارش دیگر WHO ، که اندکی پیش تر نیز منتشر شده بود، عنوان می کند ۷۹ درصد مرگهای ناشی از خودکشی در کشورهای کم درآمد و متوسط در بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ رخ داده است.
سازمان جهانی بهداشت برخی از متداول ترین روشهای خودکشی را حلق آویز سازی، مسمومیت با سموم دفع آفات و سلاح گرم معرفی کرده است.
WHO کشورهای جهان را ترغیب می کند تا استراتژی های پیشگیری از خودکشی خود را تقویت کرده و ادامه دهند و به چند رویکرد اثربخش تر توجه بیشتری داشته باشند:
گزارش مسئولانه از موارد خودکشی در رسانه ها
- برنامه ریزی های سودمند و موثر در سراسر کشور برای کمک به جوانان در راستای توسعه مهارت های زندگی
- شناسایی کسانی که بیشتر در معرض خطر خودکشی قرار دارند و ارائه راهکارها و مشاوره های لازم و مناسب به آنها.
- محدود کردن دسترسی مردم به وسایل خودکشی
از آنجا که بسیاری از موارد مرگ با خودکشی، دسترسی آسان به سموم دفع آفات در بسیاری از کشورها است، سازمان بهداشت جهانی اخیراً روش هایی را مدون و منتشر کرده است که در زمینه پیشگیری از خودکشی، توصیه هایی را برای تولید کنندگان آفت کش ها و عرضه کنندگان آن به مشتریان این نوع محصولات ارائه می دهد.
یکی از موارد موفقیت در پیشگیری از خودکشی، کشور سریلانکا است که بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۵ و با دخالت‌های مناسب پیشگیرانه، شمار موارد خودکشی تا ۷۰ درصد کاهش داشته و جان ۹۳ هزار نفر در این مدت نجات داده شده است.
در جمهوری کره که در دهه نخست سال ۲۰۰۰ بیشترین شمار خودکشی با آفت کش‌ها را داشت با راهبرد مناسب بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ شمار موارد مرگ ناشی از خودکشی به نصف کاهش یافت.
در این سند توضیح داده شده است: «افزایش خطر خودکشی غالباً کوتاه مدت است. در حالی که ممکن است افکار مربوط به خودکشی به ذهن شخص افسرده بازگردد اما این افکار دائمی نیستند. شخصی که فکر خودکشی در سر می پروراند علی رغم این ذهنیات می تواند به زندگی طولانی خود ادامه دهد.»
سال ۲۰۱۶ از میان ۱۸۳ کشور تنها ۸۰ عضو WHO در زمینه ارائه اطلاعات با کیفیت و قابل تجزیه و تحلیل در مورد میزان خودکشی در کشورهای خود همکاری کردند.
مقامات WHO از تمام کشورهای جهان خواستند، در جهت بررسی موثر بحران خودکشی در جهان، داده های مربوط به خودکشی را ارتقا دهند تا برای بهبود این پدیده در خور توجه، گام های اساسی برداشته شود.
