«آفتاب سلامت» با هدف تلطیف ارتباط صنعت داروسازی با شهرداری منطقه ۲۱ جایی که بسیاری از داروسازیها و شرکت های پخش دارو در محدوده ی آن قرار دارند، با آقای مهندس «حسن رحمانی»، شهردار محترم منطقه نشستی برگزار کرد تا پیشنهادات این مدیر خوش فکر محدوده ی صنعتی را با مدیران عامل داروسازیها و شرکت های پخش در میان گذارد. تعاملی که میتواند به رونق بیشتر فعالیتهای حرفه ای دارویی منجر شده و از آن سو، شهروندان مناطق مسکونی را بیشتر ازپیش نسبت به همزیستی با صنعت، خشنود و امیدوار سازد. با ما همراه باشید
من به عنوان شهردار منطقه ۲۱ از حضور داروسازی ها در این ناحیه شهری احساس خوبی دارم چرا که این متخصصان و افتخار آفرینان بخشی از صنعتی هستند که ۹۷ درصد از نیازهای دارویی کشور را مرتفع کرده و علاوه بر اینکه مانع خروج ارز از کشور می شوند، با صادرات داروهای با کیفیت خود حتی بانی ورود پول خارجی به داخل کشور هستند. در میانه نیاز به فرصت های شغلی و کارآفرینی، این مراکز معظم، اشتغال ایجاد می کنند و بالطبع باعث کاهش جرم و بزهکاری های ناشی از بیکاری و فقر می شوند. اما منطقه ۲۱ جزو مناطقی است که همزیستی صنعت و سکونت را با هم دارد و من به عنوان شهردار منطقه می بایست این همجواری را تلطیف کرده و زمینه های خشنودی دو سویه را در این همسایگی صنعتی و مسکونی نهادینه کنم. از واحد ارتباطات شهرداری، نگرانی های مردم از همجواری با صنعت به شهرداری منعکس می شد و بسیاری از مردم درخواست خروج کارخانه ها و انبارها از مناطق مسکونی را داشتند. ساکنین مناطق مسکونی از آلاینده های شیمیایی و پسماندهای تولیدات دارویی بیمناک بودند.
من همجواری های الگویی صنایع با مناطق مسکونی و بلااشکال بودن این نزدیکی را به طور مبسوط مورد ارزیابی و مطالعه قرار دادم. بطور مثال صنایع پاکی که در هانوفر در همسایگی شهروندان قرار دارند یا داروسازی بین المللی بوهرینگر اینگلهایم Boehringer Ingelheim آلمان، مواردی هستند که تهدیدی در همجواری خود با مناطق مسکونی ندارند.
پیچیده بودن توسعه بافت شهری، اینکه مناطق مسکونی در آینده رشد افزونتری خواهند داشت یا صنایع مختلف بیشتر از پیش به این منطقه روی خواهند آورد، دخالت مسالمت آمیز را دشوارتر می سازد.
پس از حضور من در منطقه ۲۱، بازدید هفتگی از فعالیت های صنعتی در برنامه کاری ام قرار گرفت. من باید از این صنایع فعال، شناخت کافی به دست می آوردم و همین طور از نیازهای شهروندی مردمی که ساکن منطقه هستند مطلع میشدم. این بازدیدها،ارزیابی ها و نیازسنجی ها همچنان ادامه دارد اما انتظار من این است که هم صنایع و هم مردم ، تعامل و همکاری با شهرداری را بهبودبخش شرایط منطقه قلمداد کنند.
در اولین بازدید، مدیرعامل یکی از صنایع موفق و پیشرو از اینکه یک مدیرشهری از دفتر خود خارج شده و از نزدیک با همسایه های منطقه آشنا می شود، این اقدام را پس از انقلاب در دولتهایی با گرایش هایی مختلف بی سابقه عنوان کرد و این سیاست را موجب ایجاد اعتماد ، دلسوزی و مشارکت در امور منطقه دانست.
طبق آمار سال ۹۵ ما در منطقه ۲۱ حدود ۲۰۰ هزار نفر جمعیت شناور داریم که به واسطه حضور صنعت صبح می آیند و شب می روند. برای آغاز همکاری پیشنهادی ارائه شد که هر یک از کارکنان صنعت یک درخت را با دستان خود در خاک بکارد. به دنبال این ابتکاراشتیاق آفرین، کاشت درخت از سوی این افراد در منطقه آغاز شد. ما به این پیشنهاد، یک مشوق جالب افزودیم. طبق روال جدید به هر درخت کاشته شده شناسنامه ای اختصاص داده می شود. در این شناسنامه اسم کسی که بانی کاشت درخت شده و نام شرکتی که شخص در آن اشتغال دارد ، ذکر خواهد شد و این درخت با پلاکی که دارد به فرزند و بعدها به نوه او انتقال می یابد. بدین ترتیب هر درخت، مالکی دارد و وقتی مردم خود را صاحب اموال عمومی بدانند ما دیگر مجبور به مراقبت از آن ها نیستیم.
استقبال بسیار زیاد از این طرح باعث شد محوطه ی بزرگی را به کاشت خودجوش درختان اختصاص دهیم. طوری که وظیفه ی ما فقط به صدور مجوز استفاده از زمین محدود شد و حتی خرید درختان را هم خودشان انجام دادند و کارکنان صنعت با اشتیاق درختی را با دست خود داخل محوطه ی مربوطه می کاشتند. شهرداری هم به پاس قدردانی از این حرکت خردمندانه در راستای توسعه فضای سبز، نام بوستان را به اسم همان شرکت نام گذاری کرد.
پس از طرح موضوع در شرکتهای بزرگ دیگر، از ما درخواست کردند فضایی بین یک تا پنج هکتار به بوستانی دیگر اختصاص داده شود تا محوطه ای متروکه و فاقد امنیت، با بودجه شرکت داوطلب، تبدیل به فضای سبز و بوستان شود. آنها در آن محوطه حتی زمین بازی برای کودکان احداث کردند و در نهایت اسم آن بوستان هم به نام شرکتی که بانی این کار خیر بود نام گذاری شد. اینک برای مجموعه های کوچک تر هم امکان کاشت درخت به نام کارکنان وجود دارد. در تمام این کارها شهرداری فقط نقش نظارتی را بر عهده دارد و حتی اجازه دادیم نقشه بوستان را هم شرکت ها طراحی کنند چون معتقدیم وقتی عشق و علاقه در میان باشد، کار زیباتر و دلسوزانه تر انجام می شود. به آن ها اعلام کردیم شما طراحی کنید تا مهندسین شهرداری آن را ارزیابی و تصویب کنند. طرح یاد شده چنان مورد استقبال قرار گرفت که در حال حاضر صنایع بیشتر از ما پیگیر کار هستند. وقتی می پرسیم چرا می خواهید این هزینه ها را انجام دهید و متحمل این زحمات شوید جواب می دهند این سرمایه گذاری نتایجی چند سویه به دنبال دارد هم فضای سبز گسترش می یابد و هم مردم منطقه تحت تاثیر این اقدامات مثبت به شرکت ما علاقمند می شوند.
مردمی که در شهرک استقلال به صنعت به عنوان یک تهدید نگاه می کردند اکنون شاهد هستند همان صنعت، برای فرزندان شان بوستان و زمین بازی احداث می کند.
این همان حسی بود که من به دنبال ایجاد آن در اهالی منطقه بودم. همه باید شهر را از آن خود بدانند و وقتی شهروندی چنین احساسی در او تقویت شود، خود را مسئول حفاظت از شهر و اموال شهری می داند. ادامه ی این روند باعث کاهش فساد اداری و افزایش درآمد نیز شده است. وقتی از نزدیک با مجموعه صنایع گفت و گو می کنید خیلی از چالش ها از بین خواهد رفت.
خوشبختانه ما در صنعت با مدیرانی منطقی طرف تعامل هستیم. وقتی آنها را دور یک میز جمع کردیم، مشکلات به شکلی چشمگیر در شرف حل و فصل قرار گرفت.
به طور مثال کلیه ی کارهای عمرانی خیابان پنجم از زیرسازی گرفته تا جدول و آسفالت توسط اهالی صنعت انجام پذیرفته است. از آنجا که این خیابان توسط خودشان ساخته شده با حساسیتی بالا در نگهداری آن می کوشند. من به عنوان شهردار، بر چند خیابان می توانم نظارت همزمان داشته باشم تا فی المثل از بیل های چرخ زنجیری استفاده نکنند؟ اما اینک با حس تعلقی که به دنبال این عملکرد ایجاد شده، آنان خود مراقبان دارایی های عمومی خود هستند.
از همکاری های ایده آل مابین صنعت داروسازی و شهرداری می تواند تقویت فعالیت بهداشت و سلامت در سرای محله ها باشد. ما پزشکانی به سرای محله اعزام می کنیم تا به اهالی منطقه درباره فرهنگ درست و غلط تغذیه و بهداشت، آموزش های مورد نیاز داده شود. اگر مدیران صنعت مساعدت کنند می توانند در این فعالیت خادمانه با اعزام متخصصان خود به سرای محله ها، به شهرداری منطقه ۲۱ یاری رسانند.
تفکیک زباله
در کشورهای زیادی از زباله به عنوان طلای کثیف یاد می شود و حتی برخی از کشورها برای بهره برداری های اقتصادی واردات زباله دارند. اما متاسفانه در کشور ما به دلیل عدم فرهنگ سازی کافی نتوانستیم به رکورد کشورهای پیشتاز دست یابیم. مردم تمایلی برای تفکیک زباله ندارند ولی ما در تعاملاتی که با مجموعه ها داشتیم انتظارات مان را در زمینه های مختلف مطرح میکردیم. علاوه بر مسئولیت های اجتماعی، تفاهم نامه هایی هم در تفکیک زباله های خشک و تر منعقد میشد . در سال گذشته روزانه ۵۰۰ کیلو زباله خشک به دست می آمد اما اینک به دنبال همکاری صنایع با شهرداری، روزانه بیش از ۱۲ تن کاغذ جمع آوری می کنیم. کمترین فایده تفکیک زباله کمک به اشتغال است. در چرخه بازیافت، مواد جمع آوری شده به کارتن تبدیل می شود و این بازیافت موفق، منافع زیست محیطی قابل توجهی به دنبال دارد.
صحبت پایانی
ماهنامه آفتاب سلامت با توجه به جایگاه ویژه ای که در میان مدیران صنعت دارو دارد، از چند جهت می تواند به تعامل مثبت بین شهرداری منطقه ۲۱ با صنایع دارویی یاری رساند.
۱- اطلاع رسانی. این رسانه می تواند با توان مطبوعاتی خود ارتباط بین مدیریت شهری و صنعت را تقویت کرده و بانی تعاملات موفق تری بین آنان باشد.
۲- تفکر این دو مجموعه را با انتشار گفتگوهای رد و بدل شده در جلسات به هم نزدیک تر سازد.
ما در این منطقه صنایع بزرگ و کوچک زیادی داریم که بازدید تک به تک از این صنایع زمان بر است. این رسانه می تواند با نشر مذاکرات صورت گرفته، زمان ارتباط گیری را به حداقل رسانده و همکاری ها را تسریع کند.
۳- آفتاب سلامت می تواند با نشر ایده ها و پیشنهادات شهرداری و صنعت داروسازی، به اتاق فکری مطبوعاتی برای طرفین تبدیل شود که در این میان منافع اهالی منطقه اعم از توسعه سلامتی جسمی و روحی نیز لحاظ و تامین گردد.
