لطفا خود را به مخاطبین معرفی کنید.
هادی نودهی هستم متولد ١٣۴٩، در تهران به دنیا آمده ام و در سال ۱۳۷۳ از دانشگاه داروسازی اصفهان فارغ التحصیل شدم.
پیوستن به سامانه یکپارچه تبادل اطلاعات سلامت HIX اخیرا بنا به خواست سازمان غذا و دارو به عنوان یک ضرورت وارد فاز اجرایی خود شده است.
ثبت نسخه توسط پزشک، نسخه پیچی توسط داروخانه، فروش دارو توسط شرکت پخش و اطلاعات مورد نیاز سازمان های بیمه گر جزو اطلاعاتی هستند که در این ترمینال تراکنش های دارویی ثبت می شود. به نظر شما این تکلیف جدید چه تاثیری بر فعالیت داروخانه خواهد گذاشت؟
این طرح، طرحی است که شناخته شده نیست و وزارت بهداشت هیچ گونه اطلاعات شفافی به داروخانه ها نداده است و روایت های مختلفی از چگونگی این طرح به گوش می رسد و وزارت بهداشت نیز دقیقا نمی داند این طرح با چه جزییاتی قرار است انجام شود. بنابراین به عنوان یک موسس با توجه به اقوال و اخبار، قضاوتی راجع به این طرح ها ندارم.
گرفتن حق مشاوره و مکانیزاسیون از مشتری جزو تشویقی های داروخانه متصل به سیستم HIX، پیشنهاد شده است.آیا این پیشنهاد شکل عملیاتی گرفته و یا در حد پیشنهاد باقی مانده است؟ و آیا در صورت محقق شدن این تشویقی، هزینه های جدید داروخانه جبران خواهد شد؟
با توجه به این که داروخانه بنده به HIX متصل شده و اطلاعات نسخ را ارسال می کنیم تا حالا هیچ صحبتی در این مورد و سایر مزایای این طرح نشده است و از طرفی زمانی وجود مزایا و تشویق ها برای انجام طرحی مؤثر است که اجباری در کار نباشد در حالی که با ارسال نامه های مکرر مبنی بر وجود ضرب الاجل برای ایجاد زیر ساخت جهت اتصال به این طرح کمی مضحک به نظر می رسد و چون داروخانه ها هیچ گونه آشنایی و اطلاعاتی از این طرح ندارند این طرح راهی از پیش نخواهد برد.
جواب به این سوال با توجه به سوابق، منفی است مگر در سال های گذشته که سازمان های بیمه گر وظیفه تایید نسخ گران قیمت را که از طریق اینترنت انجام می شود به عهده داروخانه های تحت قراردادشان نگذاشته اند؟ مگر این سازمان ها بابت این خدمات مبلغی به داروخانه ها پرداخت می کنند؟ پس با این طرح نیز هیچ کمکی به داروخانه ها نخواهد شد و این طرح حالت فرمایشی به خود خواهد گرفت و هیچ تعامل سازنده ایی به وجود نخواهد آمد.
بسیاری از داروخانه ها منظور طرح فوق را با ذهنیت رصد مالیاتی داروخانه ها می دانند.
داروخانه ها از سال ۹۳ تا امروز با چالش هایی مانند افزایش اجاره بها و حقوق کارکنان، چند برابر شدن مالیات و بدهی های شش ماهه سازمان های بیمه گر مواجه هستند که باعث نصف شدن درآمد داروخانه به خاطر این معوقه طولانی اتفاق می افتد. در سال ۹۵ چه وعده هایی محقق شده و چه امیدهایی به ادامه فعالیت اقتصادی داروخانه دار وجود دارد؟ به طور مثال افزایش ۱۰ درصدی تعرفه های مربوطه با مجوز وزارت بهداشت می تواند باری از دوش داروخانه بردارد؟
مشکلات اقتصادی داروخانه ها به سال ٩٣ برنمی گردد اصولا رویه واقعی و اعمال شده وزارت بهداشت روبرو شدن بیمار با داروخانه و گرفتاری های ناشی از این برخورد می باشد برای مثال : سیستم های بیمه وقتی پول تایید یک نسخه گران قیمت را بعد از ۶ ماه بدون محاسبه دیرکرد و اعمال کسورات به داروخانه ها پرداخت می کنند چگونه انتظار دارند یک داروخانه به صورت سالم و در کمال خلوص نسخه بیمار را بپیچد؟ برای مثال: وقتی در یک نسخه بیمه همگانی ١٠ عدد مداد انسولین با قیمت ٣٠٠ هزار تومان قرار است توسط داروخانه پیچیده شود تنها مبلغ ٣٠ هزار تومان آن را از بیمار دریافت می کنند و مبلغ ٢٧٠ هزار تومان آن را سازمان بیمه باید به داروخانه پرداخت کند که این عمل در حال حاضر بعد از ۶ ماه و بیشتر انجام می شود. بنابراین در صورت تخلف داروخانه در قیمت گذاری صحیح این نسخه، این بیمار و داروخانه است که با هم درگیر می شوند و سیستم بیمه که مسبب این مورد است به کناری در حال تماشا است.
مشکل این است که به دلیل مشکلات متعدد اقتصادی وارد بر داروخانه ها که راه حلی برای آن ارایه نشده است و تنها به سرکوب داروخانه ها و بدنام کردن داروخانه ها به واسطه مثلا دریافت ” حق فنی ” در این سال ها پرداخت شده است و با توجه به رشد این مشکلات اکثر داروسازهای موسس کسور عطای اداره کردن داروخانه را به لقایش بخشیده و آن را به صورت غیر قانونی به افراد غیر مرتبط به این رشته اجاره داده اند.
در پاسخ به قسمت آخر سوال شما باید بگویم که خیر تا سالم نشدن زیر ساخت های سازمان های بیمه گر و پرداخت به موقع تعهدات شان و نه تجارت این مسکن ها بعد از تمام شدن اثر بی ثمر خواهد بود و نمی توان پیش بینی وضعیت بهتری داشت برای مثال: معوقات تامین اجتماعی در سال ٩۵ از ۶ ماه به ٢ ماه رسیده از طرف دیگر پرداخت های خدمات درمانی از ٢ ماه به ۶ ماه افزایش یافته است پرداختی خدمات درمانی به داروخانه این جانب در مرداد ماه ٩۵ مربوط به بهمن ٩۴ است.
مطلع شدیم که از سوی مسوولین صنفی تلاشی در جریان است تا یک مکانیزم جدید برای محاسبه دستمزد ساخت داروهای ترکیبی طراحی شده و موافقت مسوولین دولتی در این باره اخذ شود. در حال حاضر چه مشکلاتی در مطالبه حق الزحمه واقعی داروساز در این حوزه وجود دارد؟
چالش اصلی در ساخت داروهای ترکیبی در ایران یکی مربوط به دستمزد بسیار پایین ساخت داروهای ترکیبی است که هیچ داروساز و داروخانه ایی را ترغیب نمی کند به این که تجهیزات و روش های به روز و غیر سنتی و بهداشتی را در ساخت داروهای ترکیبی اعمال کند به طور مثال وقتی که ساخت یک قوطی پماد ١٠٠ گرمی با مخلوط کردن چند ماده دارویی دو یا سه هزار تومان دستمزد دارد چه توقعی برای ساخت دارویی با استاندارد بالا از سوی داروخانه ها دارید؟ اکثر این داروها در داروخانه ها توسط پرسنلی که آموزش ندیده اند در شرایط غیر بهداشتی تهیه می شود داروخانه های اجاره ایی که به هیچ عنوان این بخش از فعالیت هایشان توسط داروساز انجام نمی شود و تخمین بنده از وجود ۵٠ درصد اجاره ایی بودن داروخانه های کل کشور وضعیت نا به سامان ساخت داروهای ترکیبی را نشان می دهد.
به عنوان یک داروساز نظرتان را در مورد روز داروساز بیان کنید هم چنین مطالبات خود را از انجمن داروسازان بیان کنید.
روز داروسازی یک روز سمبلیک برای گرامی داشت مقام داروساز است و بسیار رسم خوبی است اما عملا در سالیان اخیر به انجام یک تشریفات معمولی تبدیل شده است جشن داروسازی در یک سالن بزرگ تنها به منظور گپ و گفت و دیدارهای تازه همکاران داروساز است که از ورطه کار سخت و روزمره داروخانه و کارخانه ها خارج شوند و فضایی دوستانه را تجربه کنند. در این روز انتخاب داروسازان نمونه و معرفی آن ها در جمع از ساختارهای دوستی و بدون توجه به شایستگی های فردی و اثبات شده داروسازان صورت می گیرد و این انتخاب هیچ تأثیری در ایجاد انگیزه های قوی در داروسازان شاغل در داروخانه و صنعت ایجاد نمی کند.
از طرفی با توجه به وجود ساختارهای دولتی در انجمن داروسازان توقع فعالیت های بسیار مثبت از سوی انجمن نابه جا است.
برای مثال در ٢٠ سال گذشته اکثر اعضای انجمن وابستگی شغلی دولتی داشتند که آن ها را از انجام اعمال صنفی به دور نگه می دارد و محافظه کار می نماید.
دکتر مژدهی آذر جزو معدود اعضای انجمن بوده است که در این چند سال اخیر به دلیل نداشتن مناصب و مشاغل دولتی بهترین بلندگوی داروسازان این مرز و بوم بوده است که همگان بر آن اذعان دارند.
