گوشیهای هوشمند مهمترین عامل بیتحرکی ذهنی
به گزارش آفتاب سلامت به نقل از ساینس دیلی Science Daily تیم پژوهشی دانشگاه آستین در تگزاس University of Texas at Austin با ابداع آزمایشاتی علمی برای معلوم کردن عامل بیتحرکی ذهنی، گروهی داوطلب را در این راستا تحت شرایط خاص مورد آزمون قرار داد. نتایج جالب این مطالعه در مجلهی علمی «Journal of the Association for Consumer Research» منتشر شده است.
تحقیقات این آزمون نشان میدهد فاصله گرفتن از گوشیهای هوشمند باعث افزایش توجه پایدار و عملکرد بهتر در ظرفیت شناختی مغز خواهد بود.
بر اساس این مطالعه مادامی که گوشیهای هوشمند در دسترس قرار دارند، فعالیت ذهنی و تمرکز افراد در حد نگران کنندهای کاهش مییابد. دامنهی این عدم پردازش ذهنی مواردی چون توصیف رویدادها، اکتساب، ذخیره سازی، تبدیل و کاربرد دانش را شامل میشود.
ادراک، حافظه، زبان، استدلال و تصمیمگیری از جمله فرایندهای ذهنی هستند که همراهی گوشیهای هوشمند باعث تقلیل و ضعف آنها میشود.
در این آزمون ۸۰۰ داوطلب در شرایط برنامهریزی شدهی محققان دانشگاه آستین قرار گرفتند تا اثرات کاربرد گوشیهای هوشمند بر تواناییهای ذهنی انسان سنجیده شود.
ابتدا از داوطلبین آزمون خواسته شد تا برای انجام امتحاناتی که نیاز به تمرکز کامل داشت پشت یک رایانه بنشینند.
به همه شرکتکنندگان گفته شد تا گوشیهایشان را در حالت بیصدا قرار دهند و محققان به صورت تصادفی از برخی خواستند تا گوشیهایشان را به پشت روی میز گذاشته یا در جیب و کیفشان بگذارند و از برخی دیگر خواسته شد تا گوشیهایشان را در اتاق دیگری قرار دهند.
در آزمون مذکور افرادی که گوشیهایشان را در اتاقی دیگر قرار داده بودند ، نتایج بسیار بهتری از سایر داوطلبین به دست آوردند.
پژوهشگران بر اساس نتایج آزمون اعلام کردند تنها حضور گوشی هوشمند کنار فرد، ظرفیت شناختی و عملکرد مغز را به طور چشمگیری کاهش میدهد. این در حالی است که فرد به اشتباه تصور میکند تمام حواس خود را به کار خود معطوف ساخته است.
محققان میگویند: هنگامی که گوشی در دسترس شماست و از آن استفاده نمیکنید ذهن خودآگاه شما به گوشی فکر نمیکند اما همین اهتمام به فکر نکردن به استفاده از گوشی، موجب میشود تا مغز از برخی منابع محدود شناختی خود استفاده کند و این چنین است که در انجام کار دچار اختلال میشوید و نتیجه مطلوبی کسب نمیکنید.
این آزمونها چندین بار تکرار شد و هر بار نتایج یکسانی حاصل شد.
در یک آزمون، افراد معتاد به گوشی هوشمند، هنگامی که گوشیهایشان دور از دسترشان قرار داشت در مقایسه با زمانی که گوشی را کنار خود میدیدند، عملکرد بهتری داشتند.
محققان طی این آزمایشات دریافتند، روشن یا خاموش بودن گوشی هوشمند اهمیتی ندارد. داشتن گوشی هوشمند در هر صورت توانایی تمرکز و انجام امور به نحو مطلوب را در فرد کاهش میدهد، چرا که به هر حال بخشی از مغز در حال تمرکز و فکر کردن روی استفاده نکردن از گوشی هوشمند و فکر نکردن به استفاده از آن است.