چاقی شکمی و خطر حملات مکرر قلبی
براساس تحقیقات منتشر شده در مجله اروپایی پیشگیری از بیماری های قلب و عروق European Journal of Preventive Cardiology ESC، بازماندگان حمله قلبی که چربی اضافی در اطراف کمر خود داشته باشند، در معرض خطر حملات قلبی دیگری قرار دارند.
این مطالعه از سوی تیمی مشتمل بر محققین پژوهشکده Karolinska در استکهلم سوئد انجام گرفته است.
مطالعات قبلی نشان داده است که چاقی شکمی یک عامل خطر مهم برای اولین حمله قلبی است اما تاکنون ارتباط بین چاقی شکم و خطر حمله قلبی یا سکته مغزی بعدی به عنوان عواقب چنین اختلالی ناشناخته بود و نتیجه این تحقیق، چاقی شکمی را زمینه ساز حمله قلبی اول و حملات بعدی معرفی کرده است.
بیماران معمولاً پس از اولین حمله قلبی، برای جلوگیری از حمله دوم (تحت عنوان پیشگیری ثانویه) یک رژیم درمانی دقیق را رعایت می کنند.
پیشگیری ثانویه از طریق کاهش عوامل خطر مرتبط با حمله قلبی و سکته مغزی مانند نظارت بر قند خون، لیپیدها و فشار خون موجب کاهش خطرات و تهدیدات می شود. پیش از این چاقی شکمی در فهرست «عوامل مدیریت طلب» در معالجات پیشگیری ثانویه قرار نداشت اما اکنون باید دانست در راستای کنترل خطرات باید مد نظر قرار گیرد.
این مطالعه، بزرگترین و قطعی ترین پژوهش در مورد تاثیر چاقی شکمی بر سکته محسوب می شود، در این تحقیق گسترده پس از اولین سکته قلبی، وضعیت سلامتی بیش از ۲۲۰۰۰ بیمار دنبال شده است و به بررسی رابطه بین چاقی شکمی (با اندازه گیری دور کمر) و بروز تهدیدات بیماری های قلبی عروقی پرداخته شده است. محققان به طور خاص حوادث ناشی از گرفتگی شریان های خونی و بروز حمله قلبی کشنده و غیر کشنده و سکته مغزی را مورد بررسی قرار دادند.
بیماران داوطلب پس از ثبت نام اجازه دادند تا وضعیت سلامتی شان به مدت سه سال و هشت ماه مورد ارزیابی قرار گیرد.
اکثر بیماران – ۷۸٪ از مردان و ۹۰٪ از زنان – دچار چاقی شکمی (دور کمر ۹۴ سانتی متر یا بالاتر برای آقایان و ۸۰ سانتی متر یا بالاتر برای خانمها) بودند.
بر اساس نتایج این تحقیق، افزایش چاقی شکمی بطور معناداری با حملات قلبی و سکته قلبی کشنده و غیر مهلک همراه بود.
در این راستا بدون در نظر گرفتن سایر عوامل خطر مانند استعمال دخانیات، دیابت، فشار خون بالا یا پرفشاری خون، فشار خون blood pressure، چربی خون و شاخص توده بدن [BMI] و درمان های پیشگیری ثانویه، چاقی دور کمر عامل و نشانگری مهمتر بود و خطر این نوع از چاقی بر چاقی کلی غلبه داشت.
دانشمندان کارولینسکا اظهار داشتند شیوع چاقی شکم در بیمارانی که سکته قلبی اول را تجربه کرده اند، شرایطی را رقم می زند که انسداد شریان ها از طریق آترواسکلروز تسریع می گردد . افزایش فشار خون ، قند خون بالا و مقاومت به انسولین از عواقب این پدیده است و همچنین موجب افزایش چربی خون در بیماران می گردد.”
در این باره عنوان شد: ” نتایج مطالعه ما نشان می دهد ممکن است مکانیسم های منفی دیگری در ارتباط با چاقی شکمی وجود داشته باشد که مستقل از عوامل خطر شناخته شده در مطالعه ما باشند و همچنان به طور تهدیداتی ناشناخته باقی بمانند.”
این اولین مطالعه در نوع خود بود که وضعیت سلامتی زنان و مردان را با هم و جداگانه مورد بررسی و تحلیل قرار داد. رابطه بین دور کمر و حملات مکرر در مردان قوی تر و خطی تر بود. اما در زنان رابطه U شکل بود به این معنی که دور کمر متوسط (به جای کمترین) پایین ترین خطر را داشت. شایان ذکر است که دور کمر برای خانمهایی که در این مطالعه داوطلب شده بودند ، به دلیل چاقی شکمی (۸۰ سانتی متر) ثبت شده بود.
نتیجه گیری این مطالعه
چاقی شکمی نه تنها خطر وقوع اولین حمله قلبی یا سکته قلبی را افزایش می دهد، بلکه خطر بروز عودهای مکرر بعد از اولین حمله را نیز محتمل می سازد به همین خاطر حفظ محیط دور کمر برای جلوگیری از حمله قلبی و سکته های قلبی در آینده بسیار حیاتی است، صرف نظر از اینکه چه داروهایی مصرف می کنید یا آزمایش خون شما چقدر سالم است. با رعایت یک رژیم غذایی سالم و متعادل و فعالیت بدنی منظم، می توان چاقی شکمی را برطرف کرد.
نویسندگان توصیه می کنند در مراکز درمانی با اندازه گیری دور کمر بیمارانی که اولین سکته را تجربه کرده اند، برای مدیریت تهدیدات آینده آگاهی ها و اطلاعات ضروری به مبتلایان چاقی شکمی ارائه شود.