مقصود و هدف ماهنامه «آفتاب سلامت» از انجام مصاحبه با داروخانه ای در آلمان ارائه یک مدل کاملا اقتصادی و بدون یارانه و بی نیاز به فضل و احسانی خاص از سیستم بهداشت و سلامت بود که چندین دهه از فعالیت پیوسته و بلااشکال آن می گذرد و همه در آن به طور مداوم به فعالیت سودمند خود ادامه می دهند.
سیستم الگویی به نمایش در آمده، مدینه فاضله نبود. یک سیستم رایج اقتصادی بیرون از مرزهای ما بود که پزشک بیمار را ویزیت می کند و نسخه می نویسد.کارخانه تولید دارو، محصول خود را از طریق سیستم پخش به داروخانه می رساند و داروخانه، دارو را به مشتری عرضه می کند.
بیمه ها در یک دوره زمانی کوتاه و قابل قبول، مطالبات داروخانه را می پردازند و به دنبال این داد و ستد روزمره، هیچ کس فریاد شادی و پیروزی سر نمی دهد و هورا نمی کشد چون اموری بدیهی برآورده شده است.
هر سال از طرف مدرسه برگه ای حاوی سوالاتی درباره صرفه جویی مصرف آب به کودکان داده می شود تا به کمک والدین، دانسته ها مرور شوند. فرزندم دو سال پیش برای نوشتن مطلب مذکور از من کمک خواست. من در آن برگه هدررفت میلیاردها متر مکعب آب از طریق رودخانه های آب شیرین کشور و پیوستن شان به آب شور دریا را به آن ها گوشزد کردم. مستهلک شدن لوله های آب رسانی تهران و تمام شهرهای ایران و نشت و فرورفتن ۳۰ تا ۴۰ درصد آب ارزشمند در خاک را به آن ها یادآوری کردم. عدم سرمایه گذاری و بی توجهی شان به فن آوری های تبدیل آب شور به آب شیرین و … مواردی از این دست را ذکر کردم. الان دو سال است که دیگر برگه ای برایم نمی فرستند.
در این ایام یعنی بهمن ۹۵ با نگاهی سریع به مطالب پزشکی وسایل ارتباط جمعی، رسانه هایی با گرایشات سیاسی متفاوت، روی موضوع بدهکاری ادامه دار دولت و بیمه ها به داروخانه و مراکز پخش دارو و وخامت اوضاع مالی مراکز خصوصی، اخبار مشترکی در نکوهش این سیستم بیمار نوشته اند.
مسئولین صنفی، منتقدین رویدادهای دارویی و پزشکی، نمایندگان مجلس در کمیسیون بهداشت و درمان و … همگی بر مظلوم واقع شدن داروخانه ها و مراکز پخش دارو اتفاق نظر دارند و همه این اظهارات یک واقعیت را منعکس می سازد.
لوله های حمل کننده سرمایه های خصوصی زنگ زده و مستهلک شده اند و آب دارد در خاک هایی نامعلوم نشت می کند.
کبری حسینی
مدیر مسئول
