میل به حفظ جوانی و استمرار برکات شباب آنچنان در انسان شدید است که در طول تاریخ همواره مشغله ذهنی پادشاهان، فلاسفه، هنرمندان ، دانشمندان و عام و خاص بوده است.
گذشته از اینکه برخی فلاسفه عنوان می کنند آواز دهل شنیدن از دور خوش است و تجربه جوانی بی پایان انسان را پشیمان خواهد ساخت عده ای دیگر از متفکرین معتقدند وقتی دانشمندان در تهیه معجون جوانی درمانده شدند، فلاسفه ی مایوس از دستیابی به آب حیات، به انکار و نکوهش عمر بی پایان روی آوردند. یا به قول معروف پیرزن را چون دست به درخت آلو نرسید گفت، ترشی به مذاق من سازگار نیست.
از حماسه گیلگمش گرفته تا فیلم سینمایی ایندیانا جونزِ و سفرهای گالیور، اُپرای ماجرای ماکروپولوس، اشعارِ تنیسون و سروده‌های مهاباراتا و بسیاری آثار هنری دیگر از این اشتیاق و گرایش فطری انسان پرده برمی دارند.
معروفترین ماجرای واقعی نوشیدن معجون جوانی مربوط به چین شی هوانگ امپراطور پیروزمند چین است که شکست سخت خود را پس از نوشیدن آمیخته ای از گوگرد و گرد یشم، تجربه کرد و چند دهه ی باقیمانده از عمر طبیعی خود را بر سر دستیابی به آرزوی جاودانگی باخت .
اقدام چین شی هوانگ نشان داد خطر کردن ها و جستجوی خستگی ناپذیر برای دستیابی به جوانی پایدار و آب حیات منحصر به دنیای رمان و فیلم های سینمایی نیست.
اطلاعات زیادی وجود دارد که در عصر حاضر بسیاری از ثروتمندان، سلبریتی ها و حتی سیاستمداران با ژن درمانی (مثل تجدید اندازه تلومراز)، سلول درمانی (مانند متحول سازی میتوکندری)، شبیه سازی سیستم ایمنی و روش های پیشرفته، در تلاش دور کردن عوارض سالخوردگی از خود هستند.
در این راستا محصولات زیادی برای تغییر ماهیت پیری به بازار عرضه شده است که مکمل های Resveratrol یا افزودنی های مبتنی بر nicotinamide adenine dinucleotide در این زمره قرار دارند که با جستجوی آنها در فروشگاههای غیرایرانی می توانید به صدها برند اروپایی و آمریکایی دست یابید که اظهار نظر کتبی مصرف کنندگان این محصولات و متخصصین، گواه سودمند بودن آن است.
حتی پروفسور دیوید سینکلر از صاحبنظران روش های علمی جوان سازی، دوز مصرف این محصولات را که خود و خانواده اش نیز مصرف می کنند، به دنبال سوال خبرنگار، رسانه ای کرده است.
طبق سرشماری‌های رسمی در فاصله سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۰ بیش از ۱۷ میلیون نفر در ایران به دنیا آمده‌اند. بیش از ۸ میلیون نفر در نیمه اول دهه ۱۳۶۰ و بیش از ۹ میلیون نفر در نیمه دوم آن متولد شده اند.
این آمار نشان می‌دهد جمعیت یاد شده در حال حاضر به محدوده میان‌سالی رسیده و دیر نیست که به مرحله پیری و بازنشستگی برسد. اولین گروه از دهه شصتی‌ها در ۱۴۲۵ به ۶۵ سالگی می‌رسند و قله جمعیتی ایران در سال ۱۴۳۰ وارد محدوده سالخوردگی می‌شود.
با توجه به چنین سرنوشت عیانی که احتیاج به فالگیری و رمالی هم ندارد، ضروری است از ما بهترانی که مسافران از فرنگ برگشته شان برای آنان مکمل های ضد پیری سوغات می آورند، دستی بجنبانند و مقدمات تولید این فراورده های تخصصی را در داخل کشور برنامه ریزی کنند تا سالخوردگان امروز و فردا با وضعیت سلامتی بهتری پا به روزهای پیری خود بگذارند.
فریبرز روشن فکر-سردبیر
