آنتی‌اکسیدانی که به طور معمول برای درمان مسمومیت با استامینوفن یا پاراستامول استفاده می‌شود، باعث بهبودی استئوآرتریت در موش های تحت آزمایش شده است. محققین می خواهند با تکرار و توسعه ی آزمایشات، از نتایج بهدست آمده برای درمان استئوآرتریت و بیماری های هم خانواده با آن استفاده کنند.
این بیماری شایع ترین نوع آرتروز است که باعث ایجاد درد و سفتی در مفصل می شود. غضروف در این بیماری به طور پیوسته تجزیه و نازک می شود و در برخی نواحی به کلی از بین می رود که این عارضه سبب سائیده شدن استخوان های زیر غضروف بر یکدیگر می گردد.
تنها درمان های موجود برای استئوآرتریت، داروهای تسکین دهنده ی درد و داروهای ضدالتهاب هستند. اما داروهای مذکور قادر به متوقف سازی بیماری نبوده و نمی توانند وضعیت رو به وخامت را تغییر دهند.
محققان اظهار داشتند سطح پروتئین ANP32A در نمونه های بافت انسان و موش های مبتلا به استئوآرتریت به طور قابل توجهی پایین تر از نمونه های سالم است.
محققان در این آزمایش از موش هایی استفاده کردند که قادر به تولید پروتئین ANP32A نیستند. این کاستی سبب ایجاد استئوآرتریت و استئوپنی می شود. موش های مذکور هم چنین وضعیتی شبیه به آتاکسی مخچه را در فقدان ANP32A نشان دادند. فقر پروتئین ANP32A باعث آسیب به بافت غضروفی و پدیده ی استرس اکسیداتیو است.
دانشمندان در این آزمایش منحصر به فرد، آنتی اکسیدانی موسوم به N-acetyl-cysteine یا NAC را به آب آشامیدنی موش های مبتلا به استئوآرتریت افزودند. موش ها پس از مصرف آنتی اکسیدان NAC ، در حرکت به سوی سلامتی، تا حد موش های سالم پیش رفتند و بهبودی آنها چشم گیر عنوان شد.
«ریک لوریس» Rik Lories و همکارانش از دانشگاه Leuven در بلژیک، پس از آزمایش‌های بیشتر و مقایسه ی سلول‌های مفصلی سالم و بیمار نشان داد پروتئین ANP32A تولید آنزیمی طبیعی را برعهده دارد که پدیده ی طبیعی ولی منفی استرس اکسیداتیو را متوقف می‌سازد.
این نشان میدهد که استرس اکسیداتیو در سلول های غضروفی، یک علت کلیدی برای ابتلا به استئوآرتریت است و خنثی سازی عدم تعادل میان تظاهرات سیستماتیک می تواند موجبات درمان را فراهم آورد. لوریس و تیم او تصمیم گرفتند با استفاده از آنتی اکسیدان NAC به اختلالات برآمده از استرس اکسیداتیو پایان دهند.
لوریس عنوان کرد به دلیل تفاوت های میان انسان و موش، ممکن است آنتی اکسیدان NAC قادر به بهبود غضروف های آسیب دیده در انسان نباشد به همین خاطر او و همکاران در صدد یافتن راه هایی خواهند بود تا با افزایش پروتئین ANP32A موجب توقف استرس اکسیداتیو و به دنبال آن بهبود غضروف های آسیب دیده در انسان شوند.
اُستئوآرتریت Osteoarthritis بیماری بسیار شایعی است که در تمام مناطق جغرافیایی دیده می‌شود. به این بیماری، ورم مفاصل و استخوان‌ها و آماس مفصلی‌استخوانی هم گفته می‌شود.
اُستئوآرتریت بیماری تخریبی پیش‌رونده در غضروف و مفاصل است. تحلیل غضروف مفصلی و درگیری استخوان زیر غضروفی از تبعات این بیماری است که باعث التهاب بافت‌های اطراف می شود. این عارضه ممکن است هر یک از مفاصل را درگیر سازد ولی شایع ترین آنها مفاصل دست، پا، زانو، ران و ستون فقرات است.
نتایج در خور تحقیق گروه پژوهشی ریک لوریس در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است.
