میکروپلاستیک‌ها ذرات ریز پلاستیکی (کمتر از ۵ میلی‌متر) هستند که با چشم غیرمسلح دیده نمی‌شوند. این ذرات به‌دلیل آلودگی گسترده پلاستیک، اکنون در غذاها، آب و هوا وجود دارند. تحقیقات جدید نشان می‌دهند این ذرات در اندام‌های انسان نیز یافت می‌شوند و نگرانی‌ها درباره تأثیرات بلندمدت آنها بر سلامت افزایش یافته است.
آنچه می‌دانیم (و نمی‌دانیم)
میکروپلاستیک‌ها از منابعی مانند الیاف مصنوعی، محصولات آرایشی، بسته‌بندی‌ها و پلاستیک‌های تجزیه‌شده وارد محیط زیست می‌شوند. این ذرات در غذاهای دریایی، آب معدنی، نمک، عسل و حتی سبزیجات وجود دارند. اگرچه مطالعات حیوانی نشان می‌دهند این ذرات ممکن است باعث التهاب، اختلال در سیستم ایمنی و افزایش خطر سرطان شوند، اما اثرات دقیق آنها بر انسان هنوز نامشخص است.
۵ راه برای کاهش مواجهه با میکروپلاستیک‌ها
۱. استفاده از پارچه‌های طبیعی: پارچه‌های مصنوعی مانند پلیاستر در هر بار شستشو هزاران ذره ریز آزاد می‌کنند. پارچه‌های طبیعی مانند پنبه یا پشم گزینه بهتری هستند.
۲. عدم استفاده از چای کیسه‌ای پلاستیکی: چای کیسه‌ای نایلونی یا PET میلیاردها ذره میکروپلاستیک وارد نوشیدنی می‌کند. از چای برگ loose یا کیسه‌های کاغذی استفاده کنید.
۳. فیلتر کردن آب شهری: نصب فیلترهای کربن فعال یا سیستم اسمز معکوس می‌تواند ذرات میکروپلاستیک را از آب حذف کند.
۴. کاهش مصرف پلاستیک‌های یکبارمصرف: به جای بطری‌ها و ظروف پلاستیکی، از جایگزین‌های پایدار مانند شیشه یا فولاد ضدزنگ استفاده کنید.
۵. توجه به بسته‌بندی مواد غذایی: غذاهای فرآوریشده در بسته‌بندی پلاستیکی ممکن است حاوی میکروپلاستیک باشند. تا حد امکان از محصولات تازه یا بسته‌بندی‌شده در شیشه استفاده کنید.
صنعت و فناوری چگونه با این مشکل مقابله می‌کنند؟
– توسعه فیلترهای پیشرفته (مانند اسمز معکوس) برای حذف میکروپلاستیک‌ها از آب.
– تولید مواد زیست‌تخریب‌پذیر از جلبک یا پلیمرهای گیاهی به جای پلاستیک.
– استفاده از فناوری‌های تشخیص مانند تصویربرداری خودکار برای ردیابی آلودگی.
– بهبود فرآیندهای بازیافت شیمیایی برای جلوگیری از تولید میکروپلاستیک.
– طراحی اپلیکیشن‌های آموزشی برای افزایش آگاهی عمومی.
آینده و نقش مصرف‌کنندگان
تلاش‌های آینده شامل پیشرفت در فناوری‌های تصفیه آب، قوانین سختگیرانه تر برای کاهش پلاستیک، و همکاری های بین‌المللی صنایع خواهد بود. مصرف‌کنندگان نیز با انتخاب محصولات پایدار و حمایت از قوانین زیست‌محیطی می‌توانند به کاهش آلودگی میکروپلاستیک ها کمک کنند. آنها می توانند با ابتکار عمل و پافشاری بر مطالبات بهداشتی، عوامل اصلی پمپاژ میکروپلاستیک ها را تحت تاثیر قرار دهند که ساده ترین آن تحریم صنایع غیرمسئول است.
