در میانه بحران هایی که زندگی و حیات همه انسانهای زمین را تهدید می کند، گروه ویژه اقدام مالی FATF به جای همفکری در راستای متوقف سازی اپیدمی کرونا در ایران و یاری رساندن به دستگاههای اجرایی برای تهیه مواد و ملزومات بهداشتی، ایران را در فهرست سیاه خود قرار داده و تحریمی جدید به تحریم های گذشته افزوده است.
۲۱ فوریه ۲۰۲۰ گروه ویژه اقدام مالی علیه پولشویی FATF همه اعضای خود را ملزم کرده تا فشارهای جدیدی به ایران وارد آورند.
آقای محمود واعظی، رئیس دفتر آقای حسن روحانی جمعه دوم اسفند در جمع خبرنگاران گفت: «براساس آن چه که تا الان به من اعلام شده، عملا از تعلیقی که در آن قرار داشتیم خارج می‌شویم و به شرایطی که در گذشته بودیم بازمی‌گردیم و شرایط از آن چه امروز هست، بدتر می‌شود.»
با توجه به اینکه احتمالا نقل و انتقال مالی و همکاری‌های مالی ایران با دیگر کشورهای جهان به مراتب دشوارتر خواهد شد، صنعت داروسازی چطور نیازهای اولیه خود را فراهم خواهد کرد و چگونه باید کاروان دارویی را از این گردنه اقتصادی جدید عبور داد؟
پیش از این رویداد تازه که از آن می توان به عنوان «قوز بالا قوز» یاد کرد، برخی معتادان به دروغ، دشواری نقل و انتقالات مالی را به مسخره می گرفتند و می گفتند ایرانی ها دارند پیاز داغش را زیاد می کنند تا اینکه دادگاه لاهه بر اساس مستندات محکمه پسند، آمریکا را مورد عتاب قرار داد تا از تهدید کشورها برای معاملات غذا و دارو با ایران دست بردارد و مانع تراشی در برآوردن امور حیاتی و ضروری مردم ایران به طور رسمی و علنی ابتدا تشریح و سپس محکوم شد.
مدتی بعد از آن، در مجلس قانون گذاری آمریکا نیز، نمایندگان ایالت های مختلف، دولت خود را مورد سرزنش قرار دادند و از ترامپ خواستند تا روند دارو و غذا رسانی به کشور ایران را از فهرست فشارهای اقتصادی خود حذف کند.
اینک گروه ویژه اقدام مالی علیه پولشویی FATF کشور ایران را در فهرست سیاه خود قرار داده است. پیش از این بسیاری از شرکتهای غیرآمریکایی با هراس از تحریم‌های آمریکا از معامله با ایران خودداری می کردند و حالا که FATF کاسه داغ تر از آش شده، اعضای این گروه موظف شده اند کوچکترین معامله با اشخاص حقوقی و حقیقی ایرانی را زیر نظر گرفته و به یکدیگر نیز گزارش کنند.
این باعث می شود شرکتهای خارجی ریسک پذیری که پیش از این بنا به برخی ملاحظات با ایران همکاری داشتند از این پس برای دور کردن خود از دردسرهای بین المللی و سیاسی، عطای معامله با صنعت دارو را به لقای آن ببخشند.
کشور سوئیس در میانه ترویج بایکوت بین المللی ایران از سوی ایالات متحده، پا جلو گذاشته و معبری برای واردات مواد اولیه دارویی و اقلام ناموجود دارو گشوده است.
بخاطر دارم یکی از مسئولین شروع به تحقیر این کانال تازه گشوده شده کرد و آن را ناچیز و کم اهمیت قلمداد نمود.
تصور کنید چند شرور می خواهند دور ایران حصارهای بلند بکشند تا ارتباط کشور با همه جهان قطع شود و برخی از داخل کشور به آنها کارگر رایگان و مصالح مجانی برسانند تا کار دیوارسازی سریع تر انجام شود.
از این ستون تا آن ستون فرج است
ما باید با سیاست «از این ستون تا آن ستون فرج است» مشغول خدمت رسانی به ملت شویم نه اینکه هر جا میکروفون و تریبون آماده دیدیم بدون رعایت قواعد دیپلماسی هر چه دل تنگ مان می خواهد، خطاب به دنیا بگوییم.
ما باید کانال هایی همچون سوئیس را غنیمت شمرده و به گسترش آن همت گماریم.
تولید دارو و تجهیزات پزشکی وظیفه صنعت است و در این راستا به مواد اولیه دارویی و برخی امکانات اولیه نیاز داریم.
مسئول خرید شرکت داروسازی که مهارت های آقای جیمز باند را ندارد تا مخفیانه سفارش مواد اولیه دارویی بدهد.
ما باید توان خود را روی کمیت و کیفیت دارو متمرکز کنیم. از آن سو انتظار داریم اصول بازرگانی در معاملات ما رعایت شود.
اهالی صنعت دارو که گناه نکرده اند سرمایه هایشان را در جهت تولید دارو به کار می گیرند.
سرمایه گذارانی که در صنعت غذا، شیر و ماست و خامه تولید می کند و با توجه به تورم موجود، دستشان باز است تا به تناسب هزینه های انجام شده، قیمت محصول خود را تغییر دهند.
اما به اهالی صنعت ابلاغ می شود کاری به هزینه های جاری نداشته باشند و قیمت گذاری را به دولتی ها بسپارید.
از آن سو، هر کس پول لازم داشته باشد، یک راست به سراغ صنعت دارو می آید و کم و کسری هایش را با سرمایه داروسازی ها برطرف می کند.
به صنعت اوراق می دهند.
برگشت سرمایه را آنقدر طولانی می کنند که بسیاری از اهالی صنعت یا ورشکست شده اند و یا برای نجات از ورشکستگی به فکر تغییر اساسی فعالیت خود افتاده اند.
آیا سزای صنعتی که استقلال دارویی را برای کشور به ارمغان آورده، ورشکست سازی عمدی از سوی مراکز مختلف است؟
کبری حسینی لنگرودی/ مدیر مسئول
