«الیزابت پریش»، مدیرعامل یک شرکت بیوتکنولوژی در آمریکا اعلام کرده نخستین انسان در جهان است که توانسته به کمک دانشمندان تحت استخدام خود، عوارض ناشی از پیری طبیعی در بدنش را با توسل به ژن درمانی نوین و روشی که شرکتش ابداع کرده است وارونه سازد.
«الیزابت پریش» مدیرعامل شرکت مهندسی ژنتیک در آمریکا اولین بار در اوایل سال ۲۰۱۶ تحت ژن درمانی قرار گرفت، درمانی که با هدف محافظت از بدن در برابر از دست رفتن حجم ماهیچه‌ها و کاهش سلول‌های بنیادی به دلیل سالخوردگی طراحی شده بود. این آزمایش اولین نمونه موفقیت‌آمیز افزایش طول تلومرها در انسان است.
تلومرها چه وظیفه ای دارند؟
تلومر بخش کوچکی از DNA است که در انتهای کروموزوم قرار گرفته و نقش محافظ را در روند فرسودگی طبیعی بازی می‌کند اما در روند استمراری تقسیم سلولی، تلومرها به اندازه‌ای کوتاه می‌شوند که قابلیت محافظت از کروموزوم را از دست می‌دهند و این آغاز پیری است.
الیزابت در موعد انجام آزمایش اظهار کرده بود: «من تا چند ماه دیگر ۴۵ ساله خواهم شد و به تدریج بیماری‌های ناشی از پیری به سراغم خواهند آمد. ژن‌تراپی خلاقه ای که دانشمندان شرکت من ابداع کرده اند روی من با این منظور اعمال شده تا تأثیر روند پیری بر بدن انسان مشخص شود.»
پریش می‌گوید: «درمان‌های کنونی برای افرادی که به بیماری‌های مرتبط با سالخوردگی مبتلا هستند، از مزایای کمی برخوردارند و معمولا روش زندگی افراد، این فواید را نیز بی‌اثر می‌سازد.
ژن درمانی بهترین روش در مواجهه با ناتوانی ها و بیماری هایی است که همراه سالخوردگی به سراغ انسان رنجور می آیند. در صورتی که نتایج آزمایش ما مثبت باشد، ما تاریخ را متحول ساخته‌ایم.»
نتایج این آزمایش شگفت آور به بررسی‌های بیشتر از سوی گروه‌های علمی مختلف نیاز خواهد داشت، اما درصورت مثمر ثمر اعلام شدن این شیوه درمانی، تحولی بزرگ در تکنیک‌های وارونه سازی سالخوردگی ایجاد خواهد شد.
تمرکز شیوه درمانی روی الیزابت پریش به بازگردانی تلومرها به اندازه جوانی و شادابی انسان است.
الیزابت اظهار داشته درمانی که روی وی مورد آزمایش قرار گرفته است سبب شده تا ۲۰ سال از روند کوتاه‌شدگی تلومرهایش وارونه شده و به عقب بازگردد. ولی گذشته از تمام این اظهارات، داوری نهایی با گروه های مستقل و غیروابسته به سازمان الیزابت پریش است. در سالگرد این آزمایش، الیزابت پریش مدیرعامل شرکت بیوتکنولوژی، بیانیه جدیدی منتشر کرده که مخاطبین ماهنامه «آفتاب سلامت» را به مطالعه آن دعوت می کنیم.
دستکاری دلهره آور ژن، با هدف دستیابی دوباره به جوانی
گذشت یک سال از ژن درمانی علیه سالخوردگی انسان
یک سال از زمانی که من داوطلب شدم تا درمانی تازه را روی بدن من بیازمایند گذشته است. درمانی مبتنی بر ژن درمانی برای این که پیری بیولوژیکی را متوقف سازیم.
برای من این یک سال شگفت انگیز با هیجان زیادی سپری شد. شور و هیجان توصیف ناپذیری که از اولین روز درمان آغاز شد و تا امروز که به سالگرد اقدام درمانی ام رسیده ام، ادامه دارد.
اذعان می کنم که متاسفانه هنوز تمام جنبه های پیری شناخته نشده است اما تحقیق و پژوهش ها هر روز یافته های تازه ای را به ما عرضه می کند. ما برای اولین بار در تاریخ اطلاعات شوق برانگیزی درباره بدن انسان جمع آوری کرده ایم. در این مطلب، من سعی می کنم به طور خلاصه شما را با آن چه در تلاش انجام آن هستیم آشنا کنم.
اولین آزمون ضد پیری روی انسان داوطلب
من به عنوان اولین داوطلب در طول تاریخ پزشکی به استفاده از درمان پیچیده ای علیه پیری تن داده ام. درمانی که در آن همه چیز تحت آزمون قرار دارد. دوز مناسب دارو، رژیم ایده آل، روش تزریق و هر اقدامی که به این درمان نوظهور مربوط است نوعی آزمون دیگر در دل آزمون اصلی است. ولی این عدم قطعیت، نوعی هیجان و امید را به دنبال دارد که در لحظات آزمون، جاری است.
بهره مندی از بدنی بهتر به کمک فن آوری سلول
ما در پژوهشگاه دانش بنیان خود، سلامتی را در افق تلاشهای مان قرار داده ایم و به سوی آن گام های بلندی برمی داریم. ما می خواهیم بدن انسان قوی تر، سریع تر و سالم تر از همیشه باشد. ما این هدف را با استفاده از فن آوری سلول محقق می کنیم و قصدمان توقف روند سالخوردگی و فرسایش بدن است.
دانش پزشکی در حال حاضر به کمک آنتی بیوتیک و واکسن با عوامل ضد سلامتی مقابله می کند و این امکانات از منظر طب قدیم، معجزه به نظر می رسد. درمان های امروزی، کیفیت و کمیت زندگی انسان را نسبت به ۲۰۰ سال پیش بسیار تغییر داده است. سرعت پیشرفت های فن آوری غیرقابل پیش بینی است. دستیابی به سلامتی از طریق فن آوری در سلول ها روند جدیدی از اقدامات پزشکی است. افرادی که در معرض خطر بیماری های ناتوان کننده قرار دارند، محدودیت هایی که افزایش سن، ناخواسته به انسان تحمیل می کند و ناتوانی هایی که به دنبال پیری، حاصل می شود شاید به دنبال گام های جسورانه ای که دانشمندان برمی دارند، همگی رفع شده و مفهوم تازه ای از سلامت را به نمایش بگذارد.
ایمنی در مقابل فناوری نمایی
آیا فن آوری کاملا امنی را سراغ دارید که خطری به وجود نیاورده باشد؟ همه فناوری هایی که علیه بیماری ها به کار برده می شوند تیغی دو دم هستند که هم زمان، سلامتی انسان را نیز در مخاطره قرار می دهند. شرکت های داروسازی ضمن رعایت استانداردهای سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)، پس از اخذ مجوز توزیع، شاهد هستند که هر ساله بیش از ۱۰۰ هزار نفر فقط در آمریکا به دنبال واکنش های منفی بدن در برابر داروهای تولید شده، جان خود را از دست می دهند.
آیا می دانستید مرگ ناشی از عوارض جانبی داروهای مجوز دار، در کنار آمار مرگ ناشی از بیماری های ریوی، دیابت، ایدز، ذات الریه، حوادث و تصادفات، در رده چهارمین عامل تلفات انسانی در آمریکا قرار می گیرد؟
آنتی بیوتیک ها و واکسن ها، نمی توانند در توقف روند پیری کمکی کنند یا در افزایش طول عمر انسان تاثیری بگذارند. برخی از داروها برای توقف خطر برخی از بیماری ها تجویز می شوند ولی خود، عامل بروز بیماری های دیگر و بالطبع تهدیدات جدیدتر هستند. به طور مثال برای جلوگیری از عروق کرونر و حملات قلبی، استاتین تجویز می شود در حالی که به تجربه ثابت شده این دارو عامل ابتلا به دیابت و آسیب های شدید ماهیچه ای می شود. حال چرا برای پیشرفت فن آوری در زمینه های ژن درمانی، سلول درمانی و زمینه های مبتنی بر DNA و RNA مانع تراشی می کنند و جلوی سرعت پژوهش و تحقیق این زمینه های علمی گرفته می شود؟
دین و بیوتکنولوژی
در موازات ستایش و تحسین بسیاری از مردم، برخی گروه های مذهبی، خواهان توقف تلاش های ما هستند. آنها تصور می کنند که ما در کار خالق دخالت می کنیم و خواهان پایان گرفتن تحقیقات و پژوهش های علمی ما هستند. در حالی که این نگاه در طول تاریخ پزشکی نسبت به تمام تلاش های علمی دانشمندان وجود داشته است. من به طور مرتب با مردم بسیار مذهبی در ارتباط هستم و در رفع سوء تفاهمات می کوشم. من این فرصت پژوهشی را که خدا به من ارزانی داشته یک نعمت و یک توفیق الهی می دانم و بابت آن سپاسگزارم.
حقوق بشر
آیا شما به عنوان مالک بدن خود، حق درمان دلخواه بدن خود را هم دارید؟ این یک مورد بسیار مهم از مطالبات من است. چرا باید شخصی دیگر برای انتخاب نوع درمان من تصمیم گیری کند؟ و مرا از انجام نوعی دیگر از درمان منع نماید؟
زیبایی شناسی، خالکوبی، انتخاب لباس و یا ژن درمانی هر کدام یک گزینش بدیهی از حقوق انسانی هستند. اگر من در کشور خود می توانستم آزادانه به تحقیقات و پژوهش های لازم بپردازم سرعت پیشرفت در کار بسیار زیاد می شد و به دنبال آن بیماران زیادی از یافته های ما برخوردار می شدند. افراد بسیاری در دنیا از بیماری های لاعلاج در رنج هستند و شاید فردا برای آنها دیر باشد.
اخلاق زیستی مقرر شده مانعی در راه سلول درمانی
اجازه دهید در مورد اخلاق صحبت کنیم. مقررات اخلاق زیستی، امروز بسیار پر پیچ و خم تعریف شده است. ما اغلب به بیماران اجازه می دهیم تا با داروهای مجوز دار مرگ را انتخاب کنند اما از تحقیق و پژوهش های ضروری در زمینه سلول های بنیادی به بهانه های واهی روی برمی گردانیم. واقعا اخلاق زیستی چه معنایی دارد؟ اخلاق مجموعه ای از قواعد رفتاری است که منعکس کننده اصول اخلاقی امروز است. اخلاق زیستی با تردید به همه چیز می نگرد. آسیب های بالقوه که می تواند توسط یک درمان تجربی ایجاد شود، تمام هم و غم اخلاق زیستی است در حالی که بیماران زیادی در حال مرگ بالفعل هستند.
ما به اصول اخلاقی عقلانی تازه ای نیاز داریم که در آن علاج بیماری های رنج آور و پیش گیری از مرگ انسان های محتضر در کانون این اخلاق اندیشیده شوند نه احتیاط ها و احتمالاتی که سلامتی و زندگی انسان ها در آن بسیار کم رنگ دیده شده است.
بدن انسان به سوی فرسایش و مرگ پیش می رود. اگر ما نتوانیم درمان ضد پیری را دنبال کنیم، چه توفیق و افتخاری نصیب اخلاق زیستی خواهد شد. حال این که اگر ما موفق شویم قدیمی ترین بیماری یعنی پیری را مداوا کنیم انقلابی بزرگ در زمینه پزشکی و زیست شناسی را رقم زده ایم.
پزشکی مبتنی بر شواهد (EBM)
EBM و علوم پزشکی، ضربات زیادی از قوانین دست و پا گیر موجود در پروژه های خود دریافت کرده اند. تحقیقات علمی و مطالعات زیادی برای معالجه بیماری های خطرناک انجام گرفته و در حال انجام است که محدودیت ها مانع از دستیابی به شواهد آزمایش روی انسان می شوند و این موانع همیشگی، ما را به آزمایش روی موش ها و صدور بیانیه های امیدواری بدون پشتوانه متوقف نگاه داشته است.
ما برای دستیابی به موفقیت به فرصت های آزمایش روی انسان نیازمندیم. به ریسک پذیری دانشمندان پزشکی احتیاج داریم تا از آزمایشات علی السویه روی جوندگان در یک سیکل چند دهه ای رهایی یابیم.
نتیجه گیری
ما می توانیم از آینده هراسی نداشته باشیم چون ناگزیر فرا می رسد. تلاش های ما بسیار فراتر از یک ایده است. روشی که در پیش گرفته ایم یک شیوه زندگی است.
این شیوه زندگی در مورد آینده جهان است. برای کودکان و خانواده های خود چاره اندیشی می کنیم. آن ها می خواهند به روش خود و با مصلحت اندیشی مخصوص خود زندگی کنند.
کسی حق تعیین تکلیف برای آنان را ندارد. آنها می خواهند به جای مدارا با بیماری ها، این عوامل آزار دهنده را ریشه کن کنند. آن ها می خواهند تجربه های تازه ای داشته باشند. آن ها کسانی هستند که در مورد جهان اطراف شان کنجکاوند و می خواهند مرزهای تازه ای را فتح کنند. ما کنار هم می ایستیم تا آینده بهتری بسازیم. آینده ای که در آن هیچ کس به عنوان محتضر دور انداخته نمی شود و محکوم به تحمل رنج توان فرسای بیماری های لاعلاج نیست. ما به همه کسانی که با ما به سوی این هدف گام برمی دارند، خوش آمد می گوییم.
