به گزارش آفتاب سلامت نقرس مفاصل و نقرس پا، معمولا حملات پیاپی آرتروز التهابی حاد با نوعی ورم مفاصل و سوزش، التهاب و قرمزی را به دنبال دارد. مفصل متاتارسوفالانژیال در ابتدای شست پا متداول‌ترین ناحیه‌ی ابتلا به این بیماری است و حدود ۵۰ درصد از موارد را شامل می‌شود. با این حال، این بیماری می‌تواند در قالب توفوس، سنگ کلیه، یا سنگ کلیه اوراتی نیز ظاهر شود. عامل این بیماری افزایش میزان اسید اوریک در خون است.
اسید اوریک باعث ایجاد کریستال می‌شود، و کریستال‌ها در مفاصل، تاندون‌ها و بافت‌های اطراف رسوب می‌کند. در صورت مشاهده‌ی این کریستال‌های خاص در مایع مفصلی، از ابتلا به این بیماری اطمینان حاصل می‌شود. درمان با داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID)، استروئید، یا کلشیسین باعث بهبود سندرم‌های بیماری می‌شود. پس از این‌که حمله حاد این بیماری فروکش کرد، میزان اسید اوریک را معمولاً با ایجاد تغییراتی در سبک زندگی کاهش می‌دهند، و در مواردی که حملات پیاپی وجود دارد، مصرف آلوپورینول از افزایش آن در دراز مدت جلوگیری می‌کند. ابتلا به نقرس در دهه‌های اخیر افزایش یافته است، به طوری که حدود ۱ تا ۲ درصد از جمعیت غرب در دورانی از زندگی‌شان به آن مبتلا می‌شوند. این افزایش را به دلیل زیاد شدن عوامل خطرزا در جمعیت می‌دانند، مانند سندرم متابولیک، امید به زندگی طولانی‌تر و تغییر در رژیم غذایی. نقرس را در تاریخ با نام «بیماری پادشاهان» یا «بیماری ثروتمندان» می‌شناختند.
داروی آلوپورینول برای کاهش اوریک اسید استفاده می‌شود و جزو داروهای نسخه‌ای است که ضرورت دارد از سوی پزشک تجویز شود.
اسیداوریک ترکیب آلی از عناصر کربن، اکسیژن، نیتروژن و هیدروژن به فرمول شیمیایی C۵H۴N۴O۳ می‌باشد و در بدن انسان از شکستن پورین که در مواد غذایی چون جگر و گوشت وجود دارد حاصل می‌شود.
اسید اوریک توسط کلیه‌ها دفع می‌شود لذا در نارسایی کلیه میزان آن در خون افزایش می‌یابد. هم‌چنین در سرطان و نقرس نیز ما اغلب افزایش اسید اوریک را مشاهده می‌کنیم. گاهی رسوب کریستال‌های اسید اوریک در مفاصل کوچک (بیماری نقرس) و در کلیه (سنگ کلیه نوع اسید اوریکی) مشاهده می‌شود.
مصرف‌کنندگان این دارو بهتر است میزان اسیداوریک خون خود را هر دو هفته یک بار کنترل کنند. میزان اسیداوریک باید ۶ میلی گرم در دسی لیتر باشد.
مصرف آلوپورینول، ممکن است باعث خواب‌آلودگی و سرگیجه شود به همین خاطر توصیه شده است مصرف کننده از کارهایی که نیاز به تمرکز و هشیاری دارد، خودداری ورزد.
مصرف هم‌زمان ویتامین C و آلوپورینول توصیه نمی‌شود چون احتمال فشار به کلیه‌ها و ساخته شدن سنگ کلیه وجود دارد. این دارو هم‌چنین با آموکسی‌سیلین و آمپی سیلین تداخل دارویی دارد.
اثر داروی آلوپورینول ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از مصرف آغاز می‌شود اما اوج اثر این دارو ۲ تا ۶ ساعت بعد از مصرف است. این دارو از طریق کلیه دفع می‌شود.
عوارض جانبی شایع، هنگام خوردن دارو شامل خارش و بثورات است. عوارض تزریق، در مواردی استفراغ و مشکلات کلیه گزارش شده است. شروع آلوپورینول هم‌زمان با حمله نقرس توصیه نمی‌شود. با این حال، ادامه مصرف دارو به نفع بیمار است. استفاده از دارو در دوران بارداری توصیه نمی‌شود. آلوپورینول در خانواده داروهای مهار کننده زانتین اکسیداز است.
آلوپورینول ۵۱ سال پیش سال ۱۹۶۶ در سازمان غذا و داروی آمریکا مورد تایید قرار گرفت. سازمان بهداشت جهانی، این دارو را در زمره داروهای موثر و ایمن طبقه بندی کرده و آن را جزو نیازهای ضروری یک سیستم بهداشتی عنوان کرده است.
واکنش آلرژیک نسبت به آلوپورینول جزو موارد منع مصرف این دارو عنوان شده است. بعد از رویت علائمی مانند جوش و التهابات پوستی باید مصرف دارو را متوقف ساخته و به پزشک مراجعه نمایید.
