رشد پزشکی جایگزین در سایه پزشکی معکوس

«پزشکی معکوس» Medical reversal پدیده در جا زدن روش های درمانی در موقعیتی است که کارآزمایی بالینی جدیدتر و متدولوژی، نتایج درمانی بهتری را اثبات و عرضه داشته است اما پزشکی رسمی بنا به دلایلی همچون به روز نبودن تخصص ها و زمینه های درمانی، عدم آمادگی و پذیرش داروسازی ها برای رها کردن داروهای گرانقیمت تولید شده، با جهان پیشرفته پزشکی همراه نمی شود.

شواهد جدید پزشکی نشان می دهد که فلان درمان، ضعیف یا بی اثر است و درمان اثبات شده جدید، باید جایگزین آن گردد. یا بهمان داروی کاهش دهنده فشار خون باعث سرطان می شود و باید داروی جدید ایکس را به جای آن در مداوای بیماران استفاده کرد؛ ولی بنا به دلایلی که عنوان شد، پزشکی آماده پذیرش آنها نیست.

در چنین وضعی است که پزشکی رسمی تیشه به ریشه خود زده و با دست خود راه را برای ورود رقیب سنتی هموار می سازد.

پزشکی جایگزین

پزشکی جایگزین Alternative medicin به روش‌های درمانی گفته می شود که در شمول پزشکی رسمی یا مدرن قرار نگرفته یا اثربخشی آن‌ها اثبات نشده، رد شده، غیرقابل اثبات یا زیان بخش است.

انسان در طول تاریخ شیوه‌های گوناگونی برای درمان و بهداشت به‌ کار برده‌است؛ از پزشکی سنتی تا هومیوپاتی، پزشکی سلولی، گیاه‌درمانی، سنگ‌درمانی، آب‌درمانی، فرادرمانی، انرژی‌درمانی، پزشکی کهن ایرانی، مصری، چینی و برخی درمان هایی که به کارگیری و هواداری از آنها باورناپذیر می نماید در حالی که وجود دارند و برای آنها بازارهای گرم عرضه و تقاضا راه اندازی شده است.

مسلما روش‌های سنتی پیشتر مورد ارزیابی علمی قرار گرفته اند و بخش هایی که قابلیت اثبات علمی داشتند، به عنوان طب مدرن به دانش پزشکی افزوده شده اند و اینک نمی توان صرف وجود مشترکات، برای کل بدنه آن اعتبار تراشی کرد.

متخصصان و طرفداران پزشکی جایگزین، ضمن رد روش‌های درمانی پزشکی مدرن، از روش‌های درمانی سنتی و جایگزین، برای بهبود و علاج بیماری‌ها استفاده می‌کنند.

در مقابل، متخصصان پزشکی رایج نیز، روش‌های درمانی سنتی و جایگزین را غیرعلمی و خارج از محدوده پزشکی مدرن می دانند.

روش‌های درمانی و داروهایی که در پزشکی رسمی مورد استفاده قرار می‌گیرند، پیش تر طی مطالعات آزمایشگاهی و بالینی تحت بررسی قرار گرفته و پس از در نظر داشتن همه خطرات احتمالی و عبور از مراحل مختلف، اجازه استفاده می گیرند.

این در حالی است که روش‌های درمانی طب مکمل، بدون این که آزمایش‌ها، اثربخشی شان را تأیید کرده باشند، تجویز می‌شوند.

لزوم تحقیقات برای اثبات بی خطر بودن طب سنتی

در این راستا سازمان بهداشت جهانی معتقد است اثبات بی خطر بودن و اثر بخشی طب سنتی محتاج تحقیقات آزمایشگاهی و بالینی زیادی است و نمی توان پیش از انجام چنین ضرورتی، آن را به بیماران نیازمند درمان توصیه کرد.

نویسنده: کبری حسینی لنگرودی

مدیر مسئول