یکی از دوستان داروساز، ترجمه ی مقاله ای قدیمی با موضوع آب درمانی برای من ایمیل کرده بود که در جواب برایش دو مقاله ی جدید ۲۰۱۸ درباره ی روش تولید Resveratrol از انگور قرمز و شیوه ی فراوری Nicotinamide mononucleotide ارسال کردم و پیشنهاد دادم به اختیار خود، یکی از این دو مقاله را ترجمه کرده تا در مجله منتشر کنیم.
پاسخ فرستاد که چرا به گربه ی زین طلا تحفه میده ی؟ آب، سیلی نقد است. مخاطب یک لیوان پر می کند و مین وشد حال اینکه رسوراترول و نیکوتینامید مونو نوکلئوتید، حلواهای نسیه هستند. خلاصه اینکه عطای مجله را به لقای آن بخشید و حاضر به ترجمه ی مقاله ی به روز و کمی تخصصی تر نشد.
در دنیای پژوهش های پزشکی نیز کمتر پژوهشگری درصدد تازه کردن سلول های فرسوده و یا در حال کهنسالی است و عمده توجه دانشمندان، روی کنترل بیماری هایی متمرکز است که به دلیل ناتوانی سلول ها در انجام وظایف سلولیشان عارض می شوند. حالا بگذریم از اینکه خط و مشی دیرباز تا هنوز تحقیقات دارویی و پزشکی اختیاری نیستند و توسط ابرشرکت های داروسازی تعیین می شوند. هم اینک در هر کشوری با جستجوی واژه ی رسوراترول و نیکوتینامید مونو نوکلئوتید که همزمان مورد توجه برترین دانشمندان شرق و غرب هستند، ده ها محصول از برندهای معتبر در دسترس تان قرار می گیرد که می توانید به آسانی نسبت به خرید آن ها اقدام کنید در حالی که در ایران کوچک ترین توجهی به تولید و یا حتی واردات این محصولات نشده است.
مطلب آخر اینکه در نوشیدن آب هم، سلول های فرسوده در مقایسه با سلول های تازه قادر نیستند در سطح کیفی برابری از آب برخوردار شوند. وقتی کودک ۶ ساله آب می نوشد کیفیت هیدراتاسیون سلولی در ایده آلترین شکل ممکن رخ می دهد اما وقتی دوست عزیزم آب می نوشند، سلول های خسته ی ایشان قادر به بهرهمندی موثر از این مایع حیاتبخش نیست.
سردبیر
