بحث در مورد واردات بی رویه ی کالاهای علی السویه با موضوع واردات بجا و موردی، دو مقوله ی متفاوت و متمایز هستند.
وقتی تولید برخی کالاها برای شماری از کشورهای پیشرفته امکان‌پذیر نیست یا از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تشخیص داده نمی شود، بنا به دلایلی منطقی، با استفاده از کالاهای وارداتی نیازهای خود را مرتفع می کنند.
آمریکا مالک رتبه ی اول اقتصاد جهان، در سال ۲۰۱۶ یک تریلیارد و چهارصد و هفتاد و یک میلیارد دلار صادرات داشت در حالیکه در همان سال واردات این کشور دو تریلیارد و دویست و پنج میلیارد دلار بود.
آمریکا همواره از حربه ی واردات کالا به عنوان یک سلاح مغناطیسی و مطیع کننده استفاده کرده است. به خاطر همین اسلحه ی اقتصادی است که مطالبات وی به طرفه العینی از سوی کشورهای دور و نزدیک مورد اقبال قرار می گیرد.
وقتی کشوری تابلوی «واردات ممنوع» بر سر در اقتصاد خود نصب کند، در واقع به تمام جهان اعلام کرده که خیری از وی متوجه آنان نیست. خوب به نظر شما کدام کشور حاضر میشود با کشوری که به صورت یکسویه قصد صادرات دارد، ارتباط حسنه برقرار سازد؟
بعضی از مدیران فاقد حس و حال فعالیت که به تولید کالای فاقد کیفیت و وضعیت گلخانه ای و عدم حضور رقبای واقعی عادت کرده اند، تا یک بلندگو پیدا می کنند فریاد مرگ بر واردات سر می دهند. به خدا اگر به این افراد، مجوز اعمال زور اعطا شود، به ضرب باتوم و تهدید سرنیزه، مصرف کنندگان را وامی دارند، کالای آنها را بی چون و چرا به خانه ببرند.
در دفتر کار یکی از این مدیرنماها درباره ی موضوعی صنفی مشغول بحث بودم که پیک سازمانش یک کیسه پلاستیکی پر از داروهای خارجی را برایش آورد تا پس از رویت و تایید وی به منزلش برده و به عضوی از خانواده اش تحویل دهد.
به او گفتم تویی که واردات دارو را زیر سوال میبری چرا وقتی پای سلامتی خانواده ات به میان می آید، از داروی وارداتی استفاده میکنی؟ چرا یک سوزن به خودت نمیزنی بعد با جوالدوز سراغ سلامتی مردم بروی؟ مگر خون خانواده ات از خون مردم رنگین تر است؟
من خودم به شدت طرفدار تولید داخلی هستم. اما می بینم چهل سال از شعار استقلال گذشته ولی مدیران به جای رقابت با کالای خارجی، از وضعیت حمایتی صنعت در راستای تن آسایی خودشان استفاده کرده اند. آن ها مدام به بهانه های کوچک و بزرگ متوسل می شوند و بی کیفیتی تولیدات خود را به این بهانه ها مربوط می کنند. این بهانه ها یک سال جواب می دهد. دو سال قانع می کند. چرا متوجه تقویم صنعت نیستید؟؟؟
چهل سال دولت های مختلف به شما فرصت داده اند تا کیفیت تولیدات خود را به سطح محصولات رقبا برسانید. الان فریاد می زنند که چرا تولیدات شرکت های خارجی را به طور قانونی وارد بازار می کنید؟ آنها مطمئن هستند که مصرف کننده بین فارماتون و مولتی ویتامین ایرانی، فارماتون را انتخاب می کند.
یک بار از ایرانی می خواهی به جای شلوار ترکیه، شلوار ایرانی بپوشد ولی چطور حاضر میشوی از یک بیمار با بدن نحیف و آماده ی فروپاشی بخواهی به جای داروی موثر از داروی بی کیفیت استفاده کند تا بتوانی برای جشن تولد دخترت اتومبیل پورشه بخری؟
به خدا تو و پدرت خیانت کرده اید که در عوض استفاده از چهار دهه فرصت طلایی تولید، به جای رقابت با محصولات خارجی، فقط به فکر خرید ملک و ویلا و عمارت و اتومبیل های فاخر بودید.
حالا که چهل سال از بهشت «تولید و تحمیل» گذشته، به من و امثال من تهمت خارجی نوازی میزنی؟ من ۸۰ سال از عمرم گذشته و همه می دانند سودهای حاصل از فارماتون را به شرکت خیریه واگذار کردهام. قصد من بیمارنوازی است. می توانید از عوامل بیمارستان مسیح دانشوری صحت مطالب را جویا شوید.
در آغاز سال جدید از تمام متولیان تولید می خواهم تاریخچه ی فعالیت داروسازی های جهان را مطالعه کنند و ببینند که آنها از کجا و با چه شرایطی شروع کردند و چطور هر روز بهتر از دیروز شدند. به خدا قسم مدیریت نیاز به نبوغ دارد. مدیریت را به صاحبین نبوغ واگذار کنید و خودتان از مزایای مالی تولید بهره مند گردید.
یکی از مدیران نابغه در شرف بازنشستگی بود و نتوانسته بود کسی را برای اداره ی سازمان عظیم خود پیدا کند. بیوگرافی یک نابغه ی هلندی را در اختیارش گذاشتند و گفتند این شخص می تواند جایگزین خوبی برای شما باشد ولی شرط گذاشته که باید با هواپیمای شخصی ات به ملاقاتش بروی و از او التماس کنی تا شاید بپذیرد. این نابغه ی پیر در کمال تواضع به خواسته ی متکبرانه ی مدیر جوان تن داد تا بتواند جایگزین مناسبی را از هلند به سازمان خود بیاورد و این در حالی بود که چندین فرزند داشت که می توانست با روش منسوخ سلطنتی، فرزندان خود را جایگزین خود سازد که این راه ابلهانه را انتخاب نکرد.
جایگزین سازی فرزندان، روشی است که اینجا یک رسم دیرینه است. پسر تو عاشق موسیقی بزرگ شده چرا به زور او را وارد داروسازی میکنی؟ دخترت عاشق سینماست چرا او را مدیرعامل کارخانه داروسازی میکنی؟ می گوید به تو چه؟ کارخانه مال خودم است مدیریت آن را به هر کسی که بخواهم واگذار می کنم. خوب همین کارها را کردی که بعد از چهل سال نمی توانی با فارماتون رقابت کنی. بعد برای اینکه بازار را از دست ندهی از هزار راه ناجوانمردانه می خواهی جلوی امثال من را بگیری که داروی موثر به دست مردم نرسانیم.
منابع آمار:
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_exports
