به گزارش آفتاب سلامت فیلم پزشک مبتنی بر واقعیت است. این فیلم محصول سال ۱۹۹۱، آسیب شناسی سیستم بهداشت و درمان کشور آمریکاست.
وقتی انسان‌های بخت برگشته، سلامتی خود را از دست می‌دهند و پای خود را از محیط متعارف به این‌سوی دیوارهای مراکز درمانی می‌گذارند، دیگر با آن‌ها مانند فردی صاحب عزت و کرامت انسانی برخورد نمی‌کنند.
در این محیط، به اشخاص دردمند و محتاج درمان، به مثابه کالبدهایی معیوب و از کار افتاده نگاه می‌شود که باید انتظار بکشند و تحقیر شوند و جواب‌های سربالا و بی‌ربط بشنوند.
در سیستم اهانت و خوارسازی انسان، جراحی به نام دکتر «جک مکی»، با رفتار و کرداری شکل گرفته در همین مجموعه عجیب، ناگهان سلامتی خود را از دست رفته می‌بیند. او که مبتلا به سرطان شده، مجبور می‌شود در صف درمان طلبان قرار گرفته و بیهوده برای دریافت یک فرم، مدت‌ها انتظار بکشد. ذکر این‌که «من دکتر مکی هستم» هیچ نفعی برای او ندارد. اتاقی را که به او وعده داده بودند به او نمی‌دهند و دکتری که قرار بوده معاینه‌اش کند، در موعد تعیین شده حضور نمی‌یابد.
سیستم طوری طراحی شده که به محض قرار گرفتن در فهرست بیماران، دیگر فرقی ندارد که همکار سابق تیم درمان باشی یا مدیر بیمارستان، آن‌ها می‌آیند تا بیمار را به جرم از دست دادن سلامتی، در لای چرخ دنده‌های بوروکراسی درمانی خرد کرده و بهت‌زدگی و افسردگی را در وجودش تزریق کنند.
رفتار غیر انسانی همکاران سابق دکتر مکی، مستی تکبر را از سرش می‌پراند و به او فرصتی می‌دهد تا این بار نه در موقعیت یک برده‌دار، بلکه در موقعیت یک برده، رفتار مالک مآبانه همکاران سابق خود را آسیب شناسی کرده و به عملکرد مشابه خودش در گذشته بیندیشد.
این فیلم که مبتنی بر واقعیت و بر اساس کتاب شرح حال دکتر «ادوارد رزنباوم» ساخته شده است، تلاش می‌کند تا این معنا را تفهیم کند که مراکز درمانی انسان‌ها را نباید با تعمیرگاه خودرو یا تلویزیون اشتباه گرفت. بسیاری از انسان‌ها احتیاج به درمان پیدا می‌کنند و درمان انسان چیزی فراتر از تزریق آمپول و خوراندن قرص است.
این فیلم را «راندا هینز» کارگردانی کرده است. بازیگران اصلی آن ویلیام هرت، الیزابت پرکینز، کریستین لاهتی هستند. پزشک در سال ۱۹۹۱ تولید شده است.
