دلتان می‌خواهد چه رویایی در خواب ببینید؟
محققان در دانشگاه MIT از روشی می گویند که قادر است رویاهای افراد را با نوعی فن آوری بی سابقه به سمت و سوی دلخواسته هدایت کند.
برخی اعتقاد دارند ۸ تا ۹ ساعت خواب شبانه انسان یک زندگی مستقل از جنسی دیگر است اینک دستکاری در خواب می تواند این استراحت ۸ تا ۹ ساعت با خوابهای تصادفی را به رویاهای شفاف و حتی وقایع به هم پیوسته همچون سریال های تلویزیونی توسعه دهد.
کاشت خواب هدفمند
محققان در فلوید اینترفیس مدیا لب در دانشگاه MIT از روشی به نام کاشت خواب هدفمند (TDI) برای دستیابی به این هدف استفاده کرده اند.
روش TDI با تاثیر بر مرحله اولیه خواب معروف به هیپناگوژیا شکل می گیرد. دانشمندان آنچه را که فرد در خواب خواهد دید به گونه ای آگاهانه شکل می دهند.
هیپناگوژیا- اولین مرحله خواب – به لحاظ حالت امواج مغزی و تجربیات این مرحله به مرحله REM (حرکت سریع چشم) شبیه است. هرچند که در مرحله هیپناگوژیا، فردی که خواب است هنوز می تواند صداها را بشنود. به همین دلیل افراد شرکت کننده در این آزمون، فرمان های صوتی از قبیل “به خاطر داشته باشید که به یک درخت فکر کنید” و “به یاد آورید که افکار خود را مشاهده کنید” را ضبط کردند و سپس این القائات را در زمان مناسب برای آنها بازپخش کردند.
دانشمندان با استفاده از یک ردیاب خواب که به دست فرد پوشانده می شود و می تواند تغییرات متعددی مانند ضربان قلب فرد، بارهای الکتریکی روی پوست، حرکت انگشت و موارد دیگر را تشخیص دهد می توانند تشخیص دهند که چه زمانی خواب به مرحله هیپناگوژیک وارد می شود تا بتوانند فرمان صوتی مذکور را در آن زمان پخش کنند.
به گفته آدام هار هوروویتز نویسنده اصلی این تحقیق، ردیاب خواب که دورمیو Dormio نامیده می شود، “فرمان صوتی را در زمان های مناسب برای فرد در حال خواب پخش می کند و همچنین بعدا روایت فرد از محتوای خوابی که دیده را ضبط می کند.”
هار هوروویتز می گوید: “به زبان ساده، افراد به ما می گویند که آیا آن محرک ها و فرمان های درخواستی در خواب آنها ظاهر شده اند یا نه محتوای این فرمان های محرک اغلب تغییر می کنند– مثلا یک ‘درخت’ تبدیل به یک ‘ماشین درخت شکل’ می شود – اما خط و ربط این دو را می توان به راحتی تشخیص داد.”
بر اساس این مطالعه بیش از دو سوم موارد گزارش شده می گویند که محتوای خواب ها بازتاب همان محتوای فرمان صوتی بوده اند. یک شرکت کننده خواب خود را این گونه توصیف کرد که در خواب، ریشه های یک درخت را دنبال می کرده، در حالی که شرکت کننده دیگر، درختی را از کودکی اش به یاد آورد.
کابوس ها و PTSD (اختلال اضطرابی پس از آسیب روانی) و بسیاری افسردگی ها می تواند در این یافته مورد مطالعه و آزمایش قرار گیرد و در جهت درمان آنها گام های موثری برداشت.
یادگیری زبان در خواب، یا خلاقیت و اکتشافات ناگهانی در عالم رویا نیز می تواند در این گستره مطالعاتی قرار گیرد.
