یک گروه تحقیقاتی ژاپنی تحت رهبری پرفسور «تاکویا تاکاشی» Takuya Takahashi از گروه فیزیولوژی دانشکدهی پزشکی دانشگاه یوکوهاما Yokohama ، داروی جدیدی را بر موش و میمون سکته کرده آزمودند که باعث ترمیم آسیب های مغزی و توانبخشی مجدد می شود. این گروه در تلاش هستند تا برای آزمایش داروی مورد نظر بر تعدادی از داوطلبین گرفتار سکته ی مغزی، مجوزهای لازم را دریافت دارند.
وقتی خون رسانی در اثر پارگی یا انسداد رگ ها دچار اختلال می شود به بخشی از مغز صدمه وارد می آید و مغز دیگر نمی تواند عملکرد طبیعی داشته باشد. به این عارضه سکته ی مغزی اطلاق می شود. عوارض بعد از سکته ی مغزی به محل سکته و وسعت بافت‌های گرفتار شده ی مغز بستگی دارد. عوارض یاد شده می تواند خفیف و گذرا مثل تاری دید باشد یا شدید و دائمی بوده و تبعاتی همچون فلج سازی و حتی مرگ را به دنبال داشته باشد.
مغز قادر نیست سلول‌های عصبی مرده را بازسازی کند اما به کمک فیزیوتراپی می توان موجبات اتصال مجدد برخی از سلول‌های سالم را فراهم کرده، کارآیی مغز را تا حدودی بازیابی کرد.
در حال حاضر محققان دانشگاه یوکوهاما داروی جدیدی را می آزمایند که موجب بهبود فرایند اتصال مجدد سلولها در مغز شده و در نتیجه باعث بهبود در عملکردهای حرکتی فرد مبتلا به سکته می شود.
پژوهشگران طی تحقیقات پیشین متوجه آثار شایان توجه پروتئینی به نام CRMP2 بر سلول های عصبی مغز شدند. آنان برای کامل سازی اثر ترمیمی CRMP2 به دنبال دارویی بودند که بتواند پیوند لازمه را برقرار کرده و فرایند اتصال مجدد سلولها را بهبود بخشد. در این راستا محققان از ویژگی های داروی دیگری با نام edonerpic maleate بهره گرفتند و اثرات آن ها را همراه با فیزیوتراپی بر موش ها مورد آزمایش قرار دادند.
در این آزمون عملکردهای حرکتی موشها به طور مستمر تحت نظر گرفته شد تا میزان بهبود آنها اندازه‌گیری شود. در این آزمایش معلوم شد عملکردهای حرکتی موش‌هایی که دارو را به همراه فیزیوتراپی دریافت می کردند در مقایسه با سایر موشها بهبود چشمگیری داشته است. در آزمونی دیگر محققان، این روش درمانی را روی میمون‌ها نیز آزمایش کردند و به نتایج مشابه ی دست یافتند.
پرفسور تاکویا تاکاشی اظهار داشت:«ما چهل داوطلب سکته ی مغزی داریم که پس از حصول مقدمات کارآزمایی بالینی امیدواریم با اخذ نتایج رضایت بخش، روش مداوای جدیدی را به بیماران سکته ی مغزی عرضه کنیم».
دانشمندان همچنان به دنبال درمان های موثرتر برای کمک به قربانیان سکته ی مغزی هستند.
سکته ی مغزی می تواند نقش ویرانگری در زندگی بیماران داشته باشد و به شدت کیفیت زندگی آنان را تحت الشعاع قرار دهد.
سالانه ۱۷ میلیون نفر در جهان گرفتار عواقب ناتوان کننده ی سکته ی مغزی می شوند. درمان های پس از سکته ی مغزی معمولا شامل فیزیوتراپی، توانبخشی و آموزش مداوم است. با این حال، اثرات امور درمانی محدود است و مداخلات موثرتری را می طلبد.
در صورت آزمون موفقیت آمیز این دارو بر انسان، گرفتاران سکته ی مغزی شاهد تحول بزرگی در روش های درمانی سکته ی مغزی خواهند بود.
گزارش این پژوهش به طور کامل در نشریه ی Science منتشر شده است.
