دانشمندان در مرکز سرطان UT Southwestern Simmons موفق شدند با هدف قرار دادن هم زمان دو عامل رشد EGFR و TNF اکثر سلول های سرطانی ریه را نابود کنند.
سلول های سرطانی برای ادامه ی حیات، نیازمند استفاده از عوامل رشد EGFR/TNF هستند و وقتی هر دو عامل با هم مهار می شوند، سلول های سرطانی ریه از پا در می آیند.
این تیم پژوهشی برای دستیابی به این موفقیت، دو داروی تایید شده ی FDA را در هم آمیخته و علیه سرطان ریه به کار بردند.
دکتر «دیوید گربر» David Gerber متخصص سرطان و از دست اندرکاران این کارآزمایی بالینی اظهار داشت: «اگر این روش درمانی موثر واقع شود، می توان آن را نه تنها در برابر سرطان ریه، بلکه برای مداوای سرطان های دیگر شامل سرطان مغز، رودهی بزرگ و سر و گردن نیز به کار گرفت».
«یکی دیگر از مزیت های استراتژی ضد EGFR/TNF این است که داروها تحمل خوبی دارند. هر دو مهارکننده EGFR و مهارکننده های TNF جزو دسته داروهای هدفمند محسوب می شوند، به این معنی که آنها بر مولکول های خاصی در سلول های سرطانی تأثیر می گذارند و بنابراین عوارض جانبی کمتری دارند. در حالی که داروهای شیمی درمانی سنتی اثرات گسترده ای بر بدن می گذارند، در شیمی درمانی سنتی سلول های سرطانی و بافت سالم هر دو با هم هدف قرار می گیرند و منجر به عوارض جانبی ناخواسته می شوند».
تلاش های زیادی در طول چند سال گذشته برای مهار عامل رشد EGFR در مداوای سرطان ریه انجام شده است، اما این درمان تنها در یک زیر مجموعه ی کوچک از بیماران مفید بوده و سلول های سرطانی با استفاده از عامل رشد دوم به ادامه حیات پرداخته اند.
در روش تازه که بر روی موش های مبتلا به سرطان آزموده شد، با مسدود کردن هر دو پروتئین EGFR/TNF توانستند سرطان ریه را به طور کامل در موش ها معالجه کنند.
در ادامه ی همین آزمایش، ثابت شد که همان ترکیب دو داروی به کار برده شده علیه سرطان ریه توانست نوعی دیگر از سرطان تحت عنوان گلیوبلاستوما، یک نوع مرگبار سرطان مغز را به طور موفقیت آمیز معالجه کند.
بر اساس آمار موسسه ملی سرطان در آمریکا، سرطان ریه شایع ترین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در ایالات متحده است و در سال ۲۰۱۷، سرطان ریه ۲۶ درصد از کل مرگ و میر ناشی از سرطان را به خود اختصاص داده است.
محققان در حال حاضر یک آزمایش بالینی فاز ۲ را در مورد روش ترکیب دو داروی یاد شده برنامه ریزی می کنند. آنان با توجه به اینکه این داروها قبلا توسط FDA تأیید شده است امیدوارند بتوانند ظرف یک سال، آزمایشات خود را بر بیماران سرطانی آغاز کنند.
کارآزمایی بالینی برنامه ریزی شده، بر هر دو بیماران مبتلا به سرطان ریه و گلیوبلاستوما آزمایش خواهد شد.
شرح کامل این تحقیقات امیدوار کننده در نشریه ی Clinical Investigation منتشر شده است.
کارآزمایی بالینی فاز یک
کارآزمایی بالینی فاز یک (Phase I Trial) اولین گام برای آزمودن درمانی جدید در انسان است. در این مطالعات، بهترین راه استفاده از درمانی جدید (به‌عنوان مثال کاربرد آن به‌صورت خوراکی یا تزریق) و بهترین دوز آن تست می‌شود. دوز دارو را معمولاً هر بار اندکی افزایش می‌دهند تا بالاترین دوزی که عوارض جانبی خطرناکی ندارد مشخص شود. چون درباره ی خطرات و فواید احتمالی درمان‌هایی که تست می‌شوند اطلاعات چندانی در دست نیست، در آزمایش‌های بالینی فاز یک تنها تعداد اندکی از بیمارانی شرکت دارند که درمان‌های دیگر برای درمان آنها مؤثر واقع نشده است.
کارآزمایی بالینی فاز دو
کارآزمایی بالینی فاز دو (Phase II Trial) مطالعه‌ای برای تست نمودن اینکه آیا درمانی جدید دارای اثر ضد سرطانی است (به‌عنوان مثال، اینکه آیا تومور را کوچکتر می‌سازد) و اینکه آیا علیه نوع خاصی از سرطان موفق عمل می‌کند.
کارآزمایی بالینی فاز سه
کارآزمایی بالینی فاز سه (Phase III Trial) مطالعه‌ای برای مقایسه نتایج درمان افراد با کاربرد درمانی جدید و نتایج درمان افراد با استفاده از درمان استاندارد (به‌عنوان مثال، اینکه میزان بقا در کدام گروه بیشتر است یا در کدام گروه عوارض جانبی کمتری ایجاد می‌شود). اصولاً مطالعات تنها زمانی به فاز سه می‌رسند که به نظر آید در فاز یک و دو موفق عمل کرده‌اند. در آزمایش بالینی فاز سه ممکن است صدها نفر شرکت داشته باشند.
کارآزمایی بالینی فاز چهار
کارآزمایی بالینی فاز چهار (Phase IV Trial) کارآزمایی بالینی که در آن عوارض جانبی درمانی جدید را مطالعه می‌کنند که با کاربرد آن موافقت شده است و به بازار عرضه شده است. این آزمایش ها هزاران نفر شرکت‌کننده را در بر می‌گیرد و محققان در این آزمایش‌ها به دنبال یافتن عوارضی جانبی هستند که در آزمایش های قبلی مشاهده نشده است.
