برای اولین بار سلول های بنیادی استخراج شده از بدن بیماران، در درمان اختلال نعوظ به کار گرفته شد.
نتایج جدید آزمایش های بالینی نشان میدهد که سلول های بنیادی میتوانند اختلال نعوظ را درمان کنند. مردانی که پیشتر در مقاربت ناتوان بودهاند، گزارش عملکرد جنسی قابل قبولی ارائه داشته اند.
این اولین بار است که درمان با سلول های بنیادی، بر روی بیماران آزموده میشود. پس از گذشت ۱۲ ماه از درمان اختلال نعوظ با سلول های بنیادی، نتایج آزمایش های بالینی علنی شدند.
در این آزمون نشان داده شد سلول های بنیادی می توانند عملکرد مورد نیاز برای نعوظ را به مردان ناتوان بازگردانند. پیش از این، تکنیک های مشابه فقط بر روی حیوانات به کار گرفته میشد.
درمان با سلول های بنیادی، روشی است که در بسیاری نارسایی ها به کار برده شده و اینک این نوع از درمان، برای عملکرد کافی نعوظ در جهت فعال شدن مقاربت مورد استفاده قرار گرفته است. این یک کارآزمایی بالینی محدود و اولیه است که چشم های دانشمندان زیادی به نتایج آن در این مرحله و مراحل بعد آن دوخته شده است.
در سال های اخیر، چندین گروه پژوهشی برای پیشبرد درمان با سلول های بنیادی در راستای مداوای ناهنجاری های نعوظ تلاش کردهاند. نتایج ارائه شده در کنفرانس انجمن اروپایی اورولوژی European Association of Urology conference در لندن نشان می دهد که تیم پژوهشی دکتر مارتا هاهر Martha Haahr و همکاران از مرکز بیمارستانی دانشگاهی ادنسه Odense University Hospital موفق شده اند راه ی جدید را برای درمانی نوظهور به سایر دانشمندان نشان دهند.
اختلال نعوظ تقریبا نیمی از مردان ۴۰ تا ۷۰ ساله را در فرایند افزایش سن، تحت تاثیر ناتوانسازی خود قرار میدهد. در بروز این اختلال، احتمالات متعددی مطرح است. از جمله جراحی (به عنوان مثال جراحی پروستات)، فشار خون بالا، دیابت، بیماری های قلبی عروقی و بروز مشکلات روحی که فشارهای مالی و استرس شغلی در شمار آنها هستند. داروهایی که به طور معمول پس از ظهور این اختلال تجویز می شوند شامل داروهایی نظیر مهارکننده های PDE5 (مانند ویاگرا و سیالیس)، تزریق، یا ایمپلنت های آلت تناسلی و تجویزهایی از این دست، همه دارای نقائصی هستند که بیماران گزارش کرده اند.
بنابراین دانشمندان همچنان به دنبال پیدا کردن راهی هستند که عملکرد جنسی طبیعی را به آنان بازگرداند. تیم پژوهشی که فعالیت های خود را حول استفاده از سلول های بنیادی انجام می دهد، بر بیماران مبتلا به آسیب فیزیکی ناشی از جراحی (پروستاتکتومی رادیکال) برای سرطان پروستات تمرکز دارد.
تیم تحقیقاتی کشور دانمارک، از مرکز بیمارستانی دانشگاه ی ادنسه، سلول های چربی شکم بیماران را از طریق لیپوساکشن پس از بیهوشی عمومی، استخراج کرده و با جداسازی سلول های بنیادی از آنها، در معالجه ی داوطلبان این آزمون استفاده کردند. از ۲۱ نفری که تحت این درمان نوظهور قرار گرفته اند گزارشی مبنی بر بروز عوارض جانبی در طول دوره آزمایشی یا در سال بعد دریافت نشده است.
در این آزمون درمانی، سلول های بنیادی جدا شده از چربی شکم، به قسمت هایی از آلت تناسلی تزریق شد. این تزریق برای بیماران مشکلی در پی نداشت و همگی توانستند در همان روز امور تخلیه خود را انجام دهند.
پس از گذشت ۶ ماه از درمان، ۸ نفر از ۲۱ بیمار گزارش دادند به تندرستی و عملکرد جنسی مورد نیاز برای انجام فعالیت جنسی، دست یافته اند. دریافت کنندگان این نوع درمان برای یک سال، عملکرد جنسی مناسبی را گزارش کرده اند و این نشان می دهد استفاده از سلول های بنیادی می تواند سلامتی طولانی را به بیماران اعطا کند.
با استفاده از پرسشنامه عمومی IIEF برای اندازهگیری عملکرد نعوظ، گروه ۲۱ نفری گزارش خود را به این صورت ارائه کردند با فرض اینکه نمره ی آنها پیش از عمل ۶ بوده باشد ۶ ماه بعد از پیوند سلول های بنیادی این نمره، به ۱۲ ارتقا یافته است. با این حال، در گروهی از مردان که عملکرد جنسی بهتری داشتند، نمره IIEF از ۷ به ۱۴ افزایش یافته است.
با این حال، در گروهی از مردان که عملکرد جنسی بهتری داشتند، نمره IIEF از ۷ به ۱۴ افزایش یافته است.
دکتر مارتا هاهر گفت: «ما برای اولین بار از سلول های بنیادی چربی بدن بیمار برای درمان اختلال نعوظ در یک کارآزمایی بالینی استفاده کرده ایم. این تکنیک در سنجش توانایی حیوانات مورد آزمایش قرار گرفته است، اما این اولین بار است که وارد مرحله آزمایش بر انسان شده ایم. بیماران برای بازیابی عملکرد کافی نعوظ در زمینه فعال کردن مقاربت این نوع از درمان را دریافت داشته اند.
ما با نتایج اولیه مواجه هستیم، این مردان قبلا هیچ نتیجه مثبت و اثرگذاری از درمان های رایج پزشکی نداشتند اما پس از دریافت سلول های بنیادی، همچنان به عملکرد خوب نعوظ پس از گذشت ۱۲ ماه از درمان ادامه می دهند، این توفیق نشان میدهد که ممکن است درمان ارائه شده همان راه حل دراز مدت باشد. البته ما باید به یاد داشته باشیم که این یک کارآزمایی بالینی کوچک است و ما در ابتدای یک تجربه درمانی نوظهور قرار گرفته ایم».
پرفسور جانس سونکسن Jens Sønksen ، عضو کمیته کنگره علمی EAU، در این باره گفت: «این تحقیق بسیار جالب و جدید است و در آینده مورد توجه قرار می گیرد. مطالعه های هاهر و همکاران وی در مرحله مقدماتی است و در مورد این موضوع محتاج تحقیقات بیشتری است. اما شکی نیست که درمان با شیوه سلول های بنیادی به عنوان یک ابزار مهم در درمان اختلال نعوظ، مورد استفاده قرار خواهد گرفت».
