دکتر« مت راستنبرگ» Meta Roestenberg سرپرست تیم سازنده ی یک واکسن ضد انگل از مرکز پزشکی دانشگاه لیدن هلند Leiden University Medical Center اظهار داشت: ما واکسن ساخته شده ی خود علیه انگل« شیستوزمیازیس» Schistosomiasis را بر ۱۷ داوطلب کارآزمایی بالینی امتحان می کنیم.
شیستوزمیازیس که به تب حلزون snail fever و همچنین bilharzias نیز شهرت دارد در سال ۲۰۱۵ حدود ۲۵۲ میلیون نفر در سراسر جهان را بیمار کرده بود. نزدیک ۴۴۰۰ تا ۲۰۰ هزار نفر هر سال به خاطر ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می دهند.
تمرکز این بیماری بیشتر در آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی قرار دارد. حدود ۷۰۰ میلیون نفر در بیش از ۷۰ کشور جهان، در مناطقی زندگی می کنند که شیستوزمیازیس بیماری شناخته شده ای در این کشورها است.
داوطلبین آزمون واکسن، در ازای دریافت ۱۲۰۰ دلار پذیرفتند مدت ۱۲ هفته میزبان ۲۰ انگل شیستوزمیازیس باشند تا محققین برای نابودی این کرم ها، داروهای خود را مورد آزمایش قرار دهند.
بر اساس قوانین کمیته ی اخلاق وزارت بهداشت هلند، این آزمون نباید جان داوطلبین را با خطر مرگ مواجه سازد.
شیستوزمیازیس نوعی کرم پهن انگلی است که پس از ورود به تن قربانیان، زندگی انگلی خود را آغاز می کند. درصورت طولانی شدن حضور این انگل در بدن بیمار، مشکلات متعددی از جمله اختلالات کلیوی، سرطان مثانه و ناباروری ایجاد می شود.
این انگل همچنین می‌تواند بر رشد فیزیکی و یادگیری کودکان نیز اثر منفی بگذارد.
انگل مذکور با آلوده کردن دستگاه گوارشی و روده ها، در بدن قربانی جا خوش می کند و علائم آن شامل درد شکمی، اسهال، مدفوع خونی یا خون در ادرار است.
این بیماری در اثر تماس با آب آلوده به انگل، منتشر می‌شود. انگل‌ها نیز از بدن حلزون‌های آلوده ی موجود در آبهای شیرین رها می‌شوند. این بیماری به ویژه در بین کودکان کشورهای در حال توسعه شیوع دارد چون احتمال بازی کردن آنها در آبهای آلوده بیشتر است. سایر گروه‌های پر خطر عبارتند از: کشاورزان، ماهیگیران و افرادی که برای انجام کارهای روزمره ی خود از آب آلوده استفاده میکنند.
این بیماری به گروه کرم روده تعلق داشته و تشخیص آن از طریق مشاهده تخم‌های انگل در ادرار یا مدفوع بیمار صورت می‌گیرد. از دیگر راه‌های تشخیص، مشاهده پادتن‌های بیماری در خون فرد آلوده است.
روش‌های پیشگیری از بیماری عبارتند از: دسترسی به آب پاکیزه و از بین بردن حلزون‌های منتشر کنندهی انگل که در آبهای شیرین زندگی میکنند. در مناطقی که این بیماری در آنها شایع است، تمامی گروه‌ها باید سالیانه بهطور همزمان با پرازیکوانتل تجویزی مورد درمان قرار بگیرند. هدف از این اقدام، کاهش تعداد افراد آلوده و در نتیجه کاهش میزان شیوع بیماری است. بعلاوه تجویز پرازیکوانتل از درمان‌های توصیه شده از سوی سازمان بهداشت جهانی برای افرادی است که این بیماری در بین آنها شیوع دارد.
تست داروی ضد انگل در مناطق آلوده، هزینه ی سنگینی ایجاد خواهد کرد اما درصورت موفقیت این پروژه کارآزمایی بالینی محدود، محققین دانشگاه لیدن خواهند توانست از منابع مختلف، هزینه های امتحان وسیع دارو در مناطق آلوده را تامین کنند.
در این راستا آنها ۲۰ لارو نر را به بدن هر یک از ۱۷ شرکت کننده ی جوان وارد می کنند. این لاروها نمی توانند تولید مثل کنند و در پایان آزمایش، پزشکان دارویی به نام Praziquantel را برای کشتن انگل های باقی مانده و عفونت زدایی استفاده خواهند کرد.
